«Thor God of Thunder»: Ακόμα και οι θεοί αιμορραγούν

0

Το ”Thor: Love and Thunder” μπορεί να ήταν αίσχος, η βασική επιρροή του όμως είναι μία από τις καλύτερες στιγμές του θεού του κεραυνού στα κόμικς.

Κάπου στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας η Marvel στο πλαίσιο της ανανέωσης των τίτλων της, έστησε ένα νέο brand στα κόμικς της, υπό τον τίτλο Marvel NOW. Το τότε φρέσκο brand της Marvel όρισε την νέα πορεία των τίτλων της μετά τα γεγονότα που έλαβαν μέρος στην σειρά ”Avengers vs X-men”. Σε αντίθεση με το αντίστοιχο ”New 52” της DC που έκανε ντεμπούτο σχεδόν την ίδια περίοδο, το event αυτό δεν αποτέλεσε reboot του σύμπαντος αλλά επέφερε σημαντικές αλλαγές τόσο στις ιστορίες των χαρακτήρων όσο και στους ίδιους.

Μία από τις ιστορίες που είχε την μεγαλύτερη απήχηση και θεωρείται δικαίως ως μία από τις καλύτερες που κυκλοφόρησε υπό την σφραγίδα του ”Marvel NOW”, είναι το ”Thor God of Thunder” των Jason Aaron και Esad Ribic. Ο Thor είναι ευρέως γνωστός υπερήρωας – ειδικότερα μετά την επιτυχία του MCU – και βασικό μέλος των Avengers από την απαρχή τους, οι προσωπικές ιστορίες του όμως δεν μνημονεύονται ιδιαίτερα στον κόσμο των κόμικς. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είχε καλές ιστορίες, σπάνια όμως είχαν την αντίστοιχη δημοφιλία των περιπετειών των υπόλοιπων μεγάλων ονομάτων της Marvel. Αυτό μπορούμε να πούμε ότι άλλαξε άρδην στο κόμικ του Aaron καθώς πρόκειται για μία από αυτές τις υπερηρωικές ιστορίες που προσδίδουν στην κλασσική υπερηρωική αφήγηση εξαιρετικά ενδιαφέρουσες θεματικές, ξεφεύγοντας έτσι από την πεπατημένη της πλειοψηφίας των υπερηρωικών κόμικς.

Υπάρχει μια διάσημη ρήση του Μιχαήλ Μπακούνιν σχετικά με την θρησκεία. η οποία ολοκληρώνεται κάπως έτσι: ”Αν υπάρχει Θεός θα έπρεπε να τον καταστρέψουμε”. Δεν γνωρίζουμε αν ο Aaron επηρέαστηκε από τον θεμελιωτή του αναρχισμού, η φράση αυτή σίγουρα συνοψίζει απόλυτα την κεντρική θεματική της ιστορίας. Ο κεντρικός ανταγωνιστής με το death metal όνομα, Gorr the God Butcher, έχει βάλει στόχο να αφανίσει όλους τους θεούς του σύμπαντος της Marvel. Δεν μένει όμως μόνο στο μακελειό που σκορπά αλλά το πάει ένα βήμα παραπέρα, θέλοντας να τους εξαφανίσει διαπαντώς από τις συνειδήσεις όλων των θνητών όντων.

Ο Thor έρχεται αντιμέτωπος με τον πιο επικίνδυνο εχθρό που έχει αντιμετωπίσει και εμπλέκεται σε μια μάχη που υπερβαίνει την διάσταση του χρόνου, στην οποία συμμετέχουν τρεις εκδοχές του. Έχουμε έναν νεαρό και αλαζόνα Thor, ανάξιο ακόμα να σηκώσει το Mjolnir, τον υπερήρωα Thor, μέλος των Avengers και ταξιδιώτη ανά τους πλανήτες για να βοηθήσει αυτούς που έχουν ανάγκη από μια θεϊκή παρέμβαση, και τον βασιλιά Thor, γερασμένο και καταπονημένο από τις ανελέητες συγκρούσεις που τον κατέστησαν ολομόναχο στο βασίλειο της Asgard. Με λίγα λόγια πρόκειται για ένα ”No Way Home” του θεού του κεραυνού, το οποίο σε αντίθεση με την υπερεπιτυχημένη ταινία του Spidey, έχει συνεκτική πλοκή και καθόλου fan service.

Το σχέδιο του Ribic αναδεικνύει ιδανικά τα στοιχεία της ιστορίας του Aaron, πότε με εφιαλτικές εικόνες απόγνωσης και τρόμου, πότε με μεγαλοπρεπείς απεικονίσεις που εξυψώνουν την μυθολογία του σφυροφόρου υπερήρωα. Ο Thor παρουσιάζεται σε όλο το μεγαλείο του, ενώ η φιγούρα του Gorr αποτελεί το σκοτεινό αντίβαρο, τόσο επιβλητικό όσο και αποτρόπαιο. Τα μαεστρικά πάνελ του Ribic δίνουν τον απαραίτητο αποκαλυπτικό τόνο στην ιστορία και γεμίζουν τα μάτια μας με σκηνές ανθολογίας, προσαρμοσμένα άψογα στο μέγεθος των διακυβευμάτων που στήνει ο Aaron.

Η αφήγηση εναλλάσσεται μεταξύ τριών διαφορετικών χρονικών περιόδων, οι οποίες ενώνονται όσο προχωράει η ιστορία. Ο Aaron καταφέρνει να κρατήσει τις ισορροπίες, αν και χρειάζεται αρκετή συγκέντρωση στην ανάγνωση, καθώς κάποια καρέ μπορεί να φανούν ασύνδετα στον αναγνώστη, ίσως το μόνο μικρό μειονέκτημα στην κατά τα άλλα εξαιρετική ιστορία. Εξαιρετική είναι επίσης και η πρόσμειξη διαφόρων στυλ εξιστόρησης, όπως αυτό του αστυνομικού μυστηρίου, με το οποίο εισαγόμαστε στην πλοκή, μπλέκοντας ακόμα και horror στοιχεία. Οι στιγμές χιούμορ είναι μετρημένες και δεν υποβαθμίζουν την συνολική σκοτεινή αισθητική αλλά εκεί που δίνει ρέστα είναι στην ανάπτυξη των χαρακτήρων και στην χρήση της κεντρικής θεματικής.

Μια υπερηρωική ιστορία είναι τόσο καλή όσο καλοστημένος είναι και ο κύριος ανταγωνιστής της και σε αυτή την περίπτωση ο Aaron πέτυχε διάνα. Σκιαγραφεί τον Gorr διεξόδικα, δημιουργώντας μία πολύπλευρη προσωπικότητα, η οποία κερδίζει άμεσα τον αναγνώστη. Στην αρχή παρουσιάζεται ως ένας αμείλικτος villain για να μετατραπεί στην πορεία σε ένα οριακά ανυπέρβλητο ανταγωνιστή. Μέσα όμως από το origin του αναδύεται η τραγικότητα του χαρακτήρα και τα κίνητρα του δικαιολογούνται απόλυτα. Δεν είναι τυχαίο ότι μέσα σε μια δεκαετία απέκτησε ήδη το στάτους του κλασσικού villain, γεγονός που επιβεβαιώνεται από την επιλογή του ως ανταγωνιστή στο ”Thor: Love and Thunder”, με τον Christian Bale να τον ενσαρκώνει ικανοποιητικά.

Από την άλλη πλευρά γίνεται υπέροχη δουλειά και στον βασικό πρωταγωνιστή. Εδώ ο Aaron στήνει όχι μία αλλά τρεις εκδοχές του Thor, με τα διαφορετικά τους χαρακτηριστικά τους να συνθέτουν το απόλυτο πορτρέτο της ψυχοσύνθεσης του υπερήρωα. Δίνεται ένα σπάνιο βάθος στον χαρακτήρα του Thor, με διείσδυση στα κίνητρα και τις αμφιβολίες του και εν τέλει στο βασικό συστατικό που τον κάνει να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες θεϊκές οντότητες. Πρόκειται για μία  ενδοσκόπηση σπάνια για τον χαρακτήρα όπως τον έχουμε συνηθίσει στην πλειοψηφία των ιστοριών του.

Ο αμερικάνος συγγραφέας εμβαθύνει στην θεϊκή φύση του υπέρηρωα και βάζει στο επίκεντρο μια θεματική περί της αναγκαιότητας των θεών πάνω στις συνειδήσεις των θνητών. Ενώ προσδίδει κύρος στην υπερβατική τους φύση μέσω του Thor, ταυτόχρονα τους εξανθρωπίζει, δίνοντας βάση στις αδυναμίες τους και την τάση να διαφθείρονται από την εξουσία που ασκούν. Στήνει το δίπολο Thor και Gorr ως τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, εστιάζοντας περισσότερο στην φύση της εξουσίας και τον τρόπο διαχείρισης της. Για να είμαστε δίκαιοι όμως, καθώς μιλάμε για υπερηρωικά κόμικς, το status quo διαταράσσεται αλλά δεν αλλάζει, καταλήγοντας εν τέλει σε μια κριτική της χρήσης της εξουσίας και όχι της ίδιας της ύπαρξης της. Παρόλα αυτά δεν αναιρείται το γεγονός ότι προσδίδει βάθος τόσο στην ιστορία όσο και στον χαρακτήρα του Thor, φέρνοντας μία νέα οπτική στον υπερήρωα, την οποία είχε ανάγκη ώστε να συνεχίσει να έχει ενδιαφέρον στην σύγχρονη εποχή.

Δέκα χρόνια μετά την κυκλοφορία του, το ”Thor God of Thunder” ανήκει μες στις καλύτερες υπερηρωικές ιστορίες της Marvel και θεωρείται μία από τις πιο αντιπροσωπευτικές περιπέτειες του θεού του κεραυνού. Για αυτούς και αυτές που θέλουν να μπουν στον κόσμο του θεού του κεραυνού και να μάθουν τι εστί Thor, το κόμικ των Aaron και Ribic συστήνεται ανεπιφύλακτα.