Ο μύθος του Ακέφαλου Καβαλάρη

0

Ο μύθος του Ακέφαλου Καβαλάρη (The legend of Sleepy Hollow) αναβιώνει κάθε χρόνο, την περίοδο του Halloween. Η ιστορία του Washinton Irving, που δημοσιεύτηκε το 1819, αφορά έναν ακέφαλο καβαλάρη που τρομοκρατεί το – πραγματικό – χωριό Sleepy Hollow και θεωρείται μια από τις πρώτες (και πιο τρομακτικές) ιστορίες της αμερικάνικης λογοτεχνίας.

Ο Irving όμως δεν δημιούργησε τη γενικότερη ιδέα του ακέφαλου καβαλάρη. Οι ιστορίες ακέφαλων καβαλάρηδων προϋπήρχαν από τον Μεσαίωνα. Από τους Αδερφούς Grimm μέχρι τον Ολλανδικό/Ιρλανδικό θρύλο του Dullahan ή του Gan Ceann, μια φιγούρα που θυμίζει τον Χάρο και ο οποίος κουβαλά το ίδιος του το κεφάλι, σε πολλές ιστορίες έχει θηλυκή μορφή και λέγεται πως είναι ενσάρκωση του κέλτικου θεού Crom Dubh.

H Elizabeth Bradley, ιστορικός στην Historic Hudson Valley, αναφέρει πως μια πιθανή πηγή για τον ακέφαλο καβαλάρη του Irving αποτελεί το The Chase, του Sir Walter Scott, το οποίο αποτελεί μετάφραση του γερμανικού ποιήματος The Wild Huntsman (Der wilde Jäger) του Gottfried Bürger το οποίο – με τη σειρά του – είναι πιθανότατα εμπνευσμένο από τη νορβηγική μυθολογία.

Η Bradley αναφέρει «Ο Irving και ο Scott συναντήθηκαν και έγιναν φίλοι το 1817, οπότε είναι πολύ πιθανό να επηρεάστηκε από τη δουλειά του νέου του φίλου και μέντορα. Το ποίημα αφορά έναν μοχθηρό κυνηγό ο οποίος είναι καταραμένος να καταδιώκεται στην αιωνιότητα από τον διάβολο και τα σκυλιά της κολάσεως ως τιμωρία για τα εγκλήματά του».

Σύμφωνα με την New York Historical Society, υπάρχει περίπτωση ο Irving να εμπνεύστηκε από έναν πραγματικό στρατιώτη από την Έσση της Γερμανίας (εξού και το Hessian, που αναφέρεται συνήθως: Έσση / Hesse ® Hessian) ο οποίος αποκεφαλίστηκε από μπάλα κανονιού κατά της διάρκεια της μάχης του White Plains, κοντά στο τέλος του Οκτώβρη (δηλαδή κοντά στο Halloween) το 1776.

Η ιστορία του Irving λαμβάνει χώρα στο Sleepy Hollow. Ο ψιλόλιγνος Ichabod Crane, άρτι αφιχθείς στο χωριό ως διευθυντής σχολείου, φλερτάρει την Katrina van Tassel, μια νεαρή κληρονόμο την οποία διεκδικεί επίσης ο ολλανδός Abraham “Brom Bones” Van Brunt. Αφού η Katrina τον απορρίπτει κατά τη διάρκεια ενός πάρτυ στο σπίτι της, οπότε διηγούνταν τρομακτικές ιστορίες, ο Ichabod καταδιώκεται από έναν ακέφαλο καβαλάρη (ο οποίος μπορεί να είναι ο αντίζηλός του) ο οποίος του πετάει μια κολοκύθα, ρίχνοντάς τον έτσι από το άλογό του. Η τύχη του Ichabod αγνοείται…

H Bradley εξηγεί πως ο Irving πρέπει να εκτέθηκε σε ιστορίες φαντασμάτων και παρεμφερή λογοτεχνία σχετικά νωρίς, μια και πλέκει πολύ έξυπνα πραγματικές τοποθεσίες, πραγματικά ονόματα, ψήγματα αμερικάνικης πολεμικής ιστορίας με γνήσια φαντασία. Η ιστορία αυτή είναι απόλυτα αμερικάνικη καθώς αποτελεί χωνευτήρι των παραπάνω στοιχείων.

Ο Franz Potter, καθηγητής στο National University, που ειδικεύεται στις γοτθικές σπουδές, αναφέρει πως ο ακέφαλος καβαλάρης είναι μια υπερφυσική οντότητα που αναπαριστά το παρελθόν που δεν πεθαίνει ποτέ, αλλά στοιχειώνει για πάντα τους ζωντανούς.

«Ο ακέφαλος καβαλάρης υποτίθεται ότι αποζητά εκδίκηση – και ένα κεφάλι – την οποία πιστεύει ότι του στέρησαν αδίκως. Αυτή η αδικία απαιτεί τη διαρκή του αναζήτηση για ένα υποκατάστατο. Ο καβαλάρης, όπως το παρελθόν, ακόμα αναζητά απαντήσεις και αντίποινα και γι’αυτόν τον λόγο δεν μπορεί να αναπαυθεί. Μας στοιχειώνει το παρελθόν και έτσι δεν μπορούμε να το ξεχάσουμε.»

Παρόλο που η ιστορία δεν έχει ουσιαστικά καμία σχέση (εκτός του ότι είναι τρομακτική) με τον εορτασμό και τους θρύλους του Halloween, το γεγονός ότι χρησιμοποιείται μια κολοκύθα ήταν αρκετό, εκείνη την εποχή, για να συνδεθεί άρρηκτα με αυτό και να παραμείνει μέχρι σήμερα μία από τις πιο αγαπημένες ιστορίες της ημέρας (και όχι μόνο).

Αρχικά θα προτείνω να διαβάσετε το βιβλίο, μιας και είναι όντως μια υπέροχη και υπέροχα τρομακτική ιστορία που δικαίως παραμένει δημοφιλής στο πέρασμα του χρόνου.

Από εκεί και πέρα, έχουν υπάρξει πολλές μεταφορές της αλλά μονάχα δύο αξίζουν, κατά τη διόλου ταπεινή μου άποψη.

The Adventures of Ichabod and Mr. Toad

Η πρώτη ανήκει στον οίκο του ποντικιού (Disney) και δημιουργήθηκε το μακρινό 1949. Αποτελείται από δύο μέρη / ιστορίες υπό τον τίτλο The Adventures of Ichabod and Mr. Toad. Και τα δύο μέρη έχουν δημιουργηθεί με τη μορφή κινουμένων σχεδίων, ενώ η εισαγωγή είναι γυρισμένη ως live action. Παρόλο που γυρίστηκαν ως μία ταινία, το 1955 χωρίστηκαν και άρχισαν να πωλούνται ξεχωριστά στο τηλεοπτικό πρόγραμμα της Disneyland αλλά και ως βιντεοκασέτες. Το πρώτο μέρος (The wind in the willows) αφηγείται ο Basil Rathbone και το δεύτερο (The legend of Sleepy Hollow) αφηγείται ο Bing Crosby. Σκηνοθέτες του project είναι οι Clyde Geronimi, Jack Kinney και James Algar.

Sleepy Hollow

Η δεύτερη μεταφορά θα έλεγα ότι δεν αποτελεί καν μεταφορά! Το Sleepy Hollow βασίζεται μεν στο βιβλίο, αλλά μόνο ως τοποθεσία, ονόματα χαρακτήρων  και το ρομάντζο μεταξύ Ichabod και Katrina. Κατά τ’άλλα, ξεφεύγει απόλυτα από την ιστορία του βιβλίου με τον πιο υπέροχο τρόπο! Θα λέγαμε καλύτερα πως η ταινία εμπνεύστηκε από το βιβλίο παρά ότι βασίστηκε σε αυτό. Θεωρώ ότι είναι από τις καλύτερες δουλειές του Tim Burton και βρίσκεται σταθερά στη λίστα με τις αγαπημένες μου ταινίες, με πραγματικά υπέροχο cast που συμπεριλαμβάνει Christina Ricci, Johnny Depp, Miranda Richardson, Michael Gambon, Jeffrey Jones, Richard Griffiths, Christopher Walken.

Όπως λέει και η αφίσα της ταινίας… Heads will roll…