Οι Power Rangers συναντάνε τις b-movies των 80ς στην πιο απενοχοποιημένα απολαυστική ταινία της χρονιάς.
Η αναβίωση της αισθητικής των παλαιότερων δεκαετιών σε σινεμά και τηλεόραση δεν είναι κάτι καινούργιο. Μερικές από τις τελευταίες μεγάλες επιτυχίες της ποπ κουλτούρας αφορούν δημιουργίες που συνεχίζουν κάποιο franchise των 80ς όπως το Cobra Kai, είτε δημιουργίες που χτίζουν πάνω στην εποχή και αναβιώνουν επιτυχώς το πνεύμα που διακατείχε εκείνη την περίοδο, όπως το Stranger Things.
Υπάρχει όμως και ένα σύγχρονο ρεύμα που προσπαθεί να αναβιώσει την underground πτυχή των προηγούμενων δεκαετίων, κυρίως των 80ς. Έτσι βλέπουμε ταινίες όπως τα ”The Void”, ”Color out of Space”, ”Mandy”, στα οποία είναι ξεκάθαρες οι 80ς επιρροές αλλά μέσα από μια φρέσκια οπτική που ανανεώνει το ξεχασμένο αυτό είδος ταινιών. Το ”Psycho Goreman” ανήκει ξεκάθαρα σε αυτή την κατηγορία.
Ο Steven Kostanski είναι ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του ρεύματος αυτού. Έχοντας ήδη στο βιογραφικό του ταινίες όπως τα ”Manborg”, ”Father’s Day” και ένα sequel στο horror franchise του ”Leprechaun”, είναι εύκολο να διακρίνουμε ότι πρόκειται για έναν δημιουργό που έχει γαλουχηθεί από τα cult έργα των 80ς και των 90ς και έχει βάλει σκοπό να δώσει μία νέα πνοή σε αυτό το είδος ταινιών. Στο ”Psycho Goreman” έχει βάλει στο μπλέντερ τους Power Rangers μαζί με την b-movie αισθητική της Troma Entertainment, στέλνοντας ένα προσωπικό γράμμα αγάπης προς την διαβόητη εταιρεία, αποκλειστικά υπεύθυνη για τα cult διαμάντια της (βλ. Toxic Avenger). Προσθέτει και λίγη από την τσαχπινιά του ”Stranger Things” και λίγο ”Terminator 2” και έχουμε αυτό το απολαυστικότο b-movie.
Η υπόθεση βάζει δύο αδέρφια να ανακαλύπτουν τυχαία ένα περίεργο αντικείμενο που αφυπνίζει ένα εξωγήινο τέρας που ο μόνος σκοπός του είναι να καταστρέψει ολόκληρο τον γαλαξία. Το πρόβλημα όμως για το τέρας είναι το κοριτσάκι μπορεί να τον ελέγχει καθώς κατέχει το αντικείμενο που είναι η πηγή της δύναμής του. Στο μεταξύ η επιστροφή του σημάνει τον κίνδυνο για άλλα διαγαλαξιακά τέρατα που πρέπει πάση θυσία να τον καταστρέψουν.
Από το πρώτο λεπτό της ταινίας καταλαβαίνεις τι πρόκειται να δεις. Η ταινία αγκαλιάζει πλήρως την γελοιότητα των επιρροών του αλλά ταυτόχρονα δείχνει έναν απέραντο σεβασμό στο είδος που υπηρετεί. Εναγκαλίζεται την οικογενειακή κωμωδία με μπόλικο gore και διαγαλαξιακές τερατομαχίες και το κάνει με τον πιο απενοχοποιημένο τρόπο. Στο Psycho Goreman θα βρεις από αποκεφαλισμούς, αποτρόπαιες μεταλλάξεις και ακραίο gore μέχρι μία εύστοχη παρωδία της μικροαστικής οικογένειας των 80ς και 90ς. Δεν παίρνει στιγμή τον εαυτό της στα σοβαρά και προσφέρει μιάμιση ώρα απενοχοποιημένης ψυχαγωγίας.
Επίσης ένα τεράστιο ατού της ταινίας είναι η χρήση των πρακτικών εφέ. Ο Konstanski δεν χρησιμοποιεί ούτε δευτερόλεπτο CGI, χρησιμοποιώντας άψογα πρακτικά εφέ και δεν μπορούμε να μην πούμε πόσο λείπουν από το σινεμά πλέον. Τα τέρατα είναι λες και έχουν βγει από ένα μπαστάρδεμα των κακών των Power Rangers με τις φρικιαστικές οντότητες του Tom Savini και οι gore σκηνές είναι ταυτόχρονα πετυχημένα αηδιαστικές και υπέρμετρα γελοίες.
Το ”Psycho Goreman” αυτό που θέλει να κάνει το πετυχαίνει άψογα. Απευθύνεται σε εκείνο το κοινό που λατρεύει τις cult περιπέτειες του ”Toxic Avenger” και παράλληλα στρώνει τον δρόμο για την δημιουργία ενός νέου κοινού που θα συνεχίσει αυτή την ”ανίερη” παράδοση. Ένα από τα θετικά των συνεχών αναβιώσεων των 80ς και 90ς, είναι ότι κατά καιρούς βγαίνουν δημιουργίες που τιμάνε την κληρονομιά τους και είναι φανερή η αμέριστη αγάπη των δημιουργών τους για αυτό το ρεύμα ταινιών. Αν ψάχνεις για απενοχοποιημένο fun και μπόλικο gore, το ”Psycho Goreman” είναι η ταινία σου.
