Γιορτάζουμε τις άγιες μέρες των Χριστουγέννων με πέντε ανίερες ταινίες που τις αποδόμησαν υπέροχα.
Χριστούγεννα, η ετήσια χριστιανική γιορτή όπου ερχόμαστε κοντά με την οικογένεια, τους φίλους και γενικά τους ανθρώπους που αγάπαμε, ανταλλάσσουμε δώρα και ευχές και προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, έστω για λίγο διάστημα. Η μεγάλη αυτή γιορτή του δυτικού κόσμου και τα ιδανικά της φυσικά δεν γινόταν να μην μεταφερθούν στην μεγάλη οθόνη ήδη από τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας του κινηματογράφου, μέσα από κλασσικές χριστουγεννιάτικες ιστορίες αλλά και καθημερινές που εντάσσονταν στο κλίμα της εποχής και αναδείκνυαν τις αξίες που πρεσβεύει.
Το θρησκευτικό αίσθημα εδώ και αρκετά χρόνια (δεκαετίες) είναι σχεδόν ανύπαρκτο και τα Χριστούγεννα είναι πλέον μία ξεκάθαρη καπιταλιστική γιορτή, όπου οι αγορές παίρνουν φωτιά και οι εταιρείες κυνηγάνε το κέρδος με ανελέητη λύσσα. Η αξία της οικογένειας όμως ακόμα όμως ενισχύεται αυτή την περίοδο, όπως και της φιλανθρωπίας και άλλων αξιών, τις οποίες βολικά θυμόμαστε στις γιορτές, μπας και νιώσουμε καλύτερα για τις αμαρτίες των μηνών που έχουν προηγηθεί.
Έτσι λοιπόν, όπως υπάρχουν ταινίες που έχουν αναδείξει τις αξίες των Χριστουγέννων και θεωρούνται feel-good κλασσικές ταινίες, έχουμε και αυτές τις ταινίες που φρόντισαν να σατιρίσουν τις αξίες αυτές, να τις αποδομήσουν ή και να τις καταστρέψουν εντελώς. Και για να είμαστε ειλικρινείς πάντα θα προτιμάμε τις ”βλάσφημες” αυτές ταινίες που κοιτάνε λίγο στην αθέατη πλευρά της ανθρωπότητας, ξεμπροστιάζουν την υποκρισία που διατρέχει όλη αυτή την περίοδο και διαλύουν την ψευδαίσθηση που μας επιβάλλει το κλίμα των γιορτών.
Αυτές είναι λοιπόν πέντε αγαπημένες ταινίες από διάφορα κινηματογραφικά είδη που κατάφεραν να αποδομήσουν την ιερή αυτή γιορτή και να μας βγάζουν ένα αίσθημα χριστουγεννιάτικης ζεστασιάς, από την ανάποδη όμως. Απολαύστε υπεύθυνα:
Τέσσερα χρόνια πριν γράψει ιστορία ο John Carpenter με το ”Halloween”, υπήρχε αυτό εδώ το καναδικό horror διαμαντάκι των 70ς που πολλοί δεν γνωρίζουν ότι έστησε πολλά κλισέ του slasher είδους (ναι, ακόμα και του ”Halloween”). Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Bob Clark, στήνει μία ανατριχιαστική ατμόσφαιρα με έναν απόλυτα φρικιαστικό serial killer, εστιάζοντας περισσότερο στον ψυχολογικό τρόμο και λιγότερο σε αιματηρούς φόνους, μια κίνηση που λειτουργεί άψογα και κάνει την ταινία διαχρονική. Οι χαρακτήρες είναι εξαιρετικά καλοστημένοι, το χιούμορ είναι απρόσμενα πετυχημένο ενώ οι φεμινιστικές προεκτάσεις δίνουν βάθος στην ιστορία, πιάνοντας ένα φλέγον θέμα που δυστυχώς είναι επίκαιρο και στις μέρες μας. Το ”Black Christmas” αποδομεί πλήρως το γιορτινό κλίμα των Χριστουγέννων και βγάζει έναν ανόθευτο τρόμο που λίγες ταινίες του είδους έχουν πετύχει.
4. Gremlins (1984)
Ένας αστικός θρύλος της RAF, της αγγλικής πολεμικής αεροπορίας, κατά την δεκαετία του 1920, όπου θεωρούσε υπεύθυνα για τις μηχανικές βλάβες των αεροπλάνων μικρά πλασματάκια, αποτέλεσε την βασική έμπνευση για την ανίερη ταινία του Joe Dante, που σύστησε στο ευρύ κοινό τα καταστροφικά πράσινα τερατάκια, γνωστά ως Gremlins. Όταν ένας έφηβος λαμβάνει δώρο από τον πατέρα του ένα αξιολάτρευτο κατοικίδιο, δεν έχει καμία ιδέα ότι όταν παραβεί τρεις βασικούς κανόνες (μην τα εκθέσεις σε φως, μην τα φέρεις σε επαφή με το νερό, μην τα ταΐσεις μετά τα μεσάνυχτα), θα ανοίξει την πόρτα στο απόλυτο χάος. Το ”Gremlins” αποτελεί μία από τις καλύτερες προσμείξεις τρόμου και slapstick κωμωδίας, μία πρόσμειξη πολύ δημοφιλής στα 80ς, το οποίο αποδομεί το πνεύμα των Χριστουγέννων και την επιφανειακή γαλήνη των αμερικάνικων προαστίων, κάνοντας την καταστροφή της γιορτής αυτής αφόρητα διασκεδαστική.
3. Bad Santa (2003)
Υπάρχουν πολλές ταινίες που σατιρίζουν την στοργική φιγούρα του Άη Βασίλη αλλά αυτή είναι ξεκάθαρα στην κορυφή. Ο Billy Bob Thorton υποδύεται έναν κομπιναδόρο, αλκοολικό τυχοδιώκτη που τις μέρες των Χριστουγέννων ντύνεται Άη Βασίλης, με σκοπό να ληστέψει τα εμπορικά κέντρα στα οποία εργάζεται, μέχρι να γνωρίσει ένα περίεργο αλλά γλυκό αγοράκι. Ο Terry Zwigoff αποδομεί το γιορτινό κλίμα των Χριστουγέννων μέσα από τα ματιά ενός κυνικού, μηδενιστή αντιήρωα για να τα αναδομήσει σε μία εντελώς κάφρικη και συνάμα γλυκιά μαύρη κωμωδία, διαποτισμένη με political incorrect χιούμορ, το οποίο όμως δεν υπάρχει απλά για την καφρίλα αλλά εξυπηρετεί πιστά την θεματική της.
2. Batman Returns (1992)
Υπό φυσιολογικές συνθήκες μια χριστουγεννιάτικη ιστορία με πρωταγωνιστή τον Σκοτεινό Ιππότη, είναι η εύκολη συνταγή επιτυχίας για μία ανέμελη υπερηρωική ιστορία που να απολαύσει όλη η οικογένεια. Δυστυχώς για τις οικογένειες και ευτυχώς για εμάς, το ”Batman Returns”, το sequel στο θρυλικό ”Batman” του 1989, πέρα από ένα υπερηρωικό αριστούργημα πολύ μπροστά από την εποχή του, έίναι μια ταινία που σκάβει βαθιά στην υποκριτική φύση των Χριστουγέννων και αναδεικνύει μία σκοτεινή ιστορία απόκληρων σε μία μεγαλούπολη που τους απεχθάνεται. Ο Burton έχει γυρίσει αρκετές ταινίες γύρω από τα Χριστούγεννα, με τις θεματικές του να είναι σχεδόν πάντα ίδιες, αλλά το ”Batman Returns” είναι με διαφορά η καλύτερη του. Ο Αμερικανός σκηνοθέτης δημιούργησε ένα μπλοκμπάστερ για αυτούς και αυτές που μισούν το τεχνητό κλίμα που καλλιεργούν οι γιορτές, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα και γι’ αυτό δεν πρόκειται ποτέ να χάσει την αξία του.
1. Die Hard (1988)
Είπαμε να βάλουμε τέλος στο μεγάλο κινηματογραφικό debate που γιγαντώθηκε στα χρόνια του ίντερνετ. Το ”Die Hard” ΕΙΝΑΙ χριστουγεννιάτικη ταινία (μπορείτε να το ακούσετε κι εδώ), όσο είναι και αντιχριστουγεννιάτικη. Δηλαδή το να ξεπαστρεύεις μια αδίστακτη συμμορία Γερμανών τρομοκρατών δεν είναι και ό,τι πιο χριστουγεννιάτικο, το να κάνεις τα πάντα όμως για να έρθεις πάλι κοντά με την γυναίκα σου και την οικογένεια σου αποτελεί και την ουσία της συγκεκριμένης γιορτής. Επίσης, τι άλλο επιχείρημα θέλετε εφόσον έχουμε μία από τις καλύτερες χριστουγεννιάτικες σκηνές στο σινεμά;
Η φιλόδοξη live-action μεταφορά ενός εκ των κορυφαίων videogames των καιρών μας ήταν αντάξια των υψηλών προσδοκιών.
Εδώ και μια δεκαετία τα videogames περνάνε μια...