H πρώτη animation κινηματογραφική εξόρμηση του Αραχνάνθρωπου είναι επική, αστεία, συγκινητική και απόλυτα πετυχημένη.
Το 2018 ήταν αναμφίβολα η χρονιά του Spiderman. Στο Infinity War κατείχε την πιο δραματική σκηνή της ταινίας, το videogame του ήταν από τα καλύτερα της χρονιάς και ετοιμάζεται ήδη η δεύτερη ταινία του που παίρνει μέρος στο MCU. Μέσα σε όλα αυτά η Sony, που είναι ακόμα κάτοχος των δικαιωμάτων του, αποφάσισε να κυκλοφορήσει την πρώτη μεγάλου budget animation ταινία, αυτή την φορά με πρωταγωνιστή τον έτερο Spiderman, Miles Morales.
Η Marvel έχει την αδιαμφισβήτητη πρωτοκαθεδρία στον κινηματογράφο με τις ταινίες της να σπάνε τα ταμεία κάθε χρόνο και να αποφέρουν τεράστια κέρδη στις εταιρείες παραγωγής. Στο τμήμα animation όμως δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι το ίδιο επιτυχημένη. Για την ακρίβεια είναι ένα κομμάτι στο οποίο έπασχε ανέκαθεν, με την βασική ανταγωνίστρία της, DC, να κατέχει τα σκήπτρα στο συγκεκριμένο τομέα.
Το Spiderman: Into the Spiderverse σπάει τον κανόνα και βάζει την Marvel δυναμικά στον χώρο του animation. Ότι δεν έχει καταφέρει τόσα χρονιά με 6 προσωπικές ταινίες και άλλες δύο κινηματογραφικές συμμετοχές, το καταφέρνει με αυτό το animation και η εμπορική επιτυχία φαίνεται να είναι κάτι παραπάνω από σίγουρη. Όχι ότι οι προηγούμενες κινηματογραφικές μεταφορές ήταν κακές, ίσα ίσα τα δύο πρώτα Spiderman του Raimi έχουν ξεχωριστή θέση στο υπερηρωικό σινεμά. Καμία όμως δεν είχε πετύχει 100% την ιδιοσυγκρασία του ήρωα, κάτι που πετυχαίνει διάνα το Into the Spiderverse.
Το επίκεντρο της ταινίας είναι ο Miles Morales. Παρακολουθούμε το origin του σε έναν κόσμο όπου ο Peter Parker είναι ο λαόκλητος προστάτης της πόλης. Όταν δαγκώνεται από μία ραδιενεργή αράχνη, ο Morales προσπαθεί να βρει εξηγήσεις για τις αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα του. Κατά λάθος θα βρεθεί μάρτυρας ενός πειράματος υπό τις εντολές του Kingpin, το οποίο μπλέκει παράλληλες διαστάσεις, με αποτέλεσμα να βρεθούν στον ίδιο κόσμο διάφορες εκδοχές του Spiderman.
Πέρα από τον Miles Morales έχουμε πληθώρα από Spideys όπως δύο Peter Parker, την Spider-Gwen, τον Noir Spiderman (ο Nicolas Cage είναι απολαυστικός για άλλη μια φορά μες στο 2018), την anime Peni Parker και το Spider ρομπότ της και τον Spider – Ham, το αραχνο…γουρουνάκι. Επίσης κάνουν εμφάνιση κλασσικοί χαρακτήρες της μυθολογίας του, όπως η θεία May, η Mary Jane αλλά και οι Kingpin, Scorpio, Prowler και ο Doc Ok σε μία άλλη εκδοχή. Ακόμα γνωρίζουμε και τον κόσμο του Morales με τον πατέρα και τον θείο του να παίζουν καθοριστικούς ρόλο στην ανάπτυξη του χαρακτήρα του. Παρά την εισαγωγή πολλών προσώπων, η ταινία καταφέρνει να δώσει σε όλους ενδιαφέρον και ο καθένας έχει έναν σημαντικό ρόλο να παίξει είτε μικρό είτε μεγάλο.
Με όπλα το καταπληκτικό animation και ένα φανταστικό σενάριο η νέα ταινία του Spiderman μας δίνει ότι ακριβώς ζητάμε από μια υπερηρωική ταινία. Εισάγει έναν ιδανικό πρωταγωνιστή – ήρωα, δίνει μία νέα οπτική σε κλασσικούς χαρακτήρες και σοβαρό κίνητρο στον βασικό κακό, χαρίζει στιγμές γελιού αλλά και συγκίνησης και ορίζει νέους κανόνες στο υπερηρωικό σινεμά. Τα meta στοιχεία ενισχύουν την κομιξίστικη αφήγηση δείχνοντας πως πρέπει να γίνεται η σωστή χρήση τους. Μπορεί να ακουστεί ιερόσυλο αλλά οι meta αναφορές λειτουργούν ακόμα καλύτερα και από τις ταινίες του Deadpool. Το δίδυμο των Phil Lord και Christopher Miller (The Lego Movie) αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για την αξιοθαύμαστη δουλειά που έκαναν και είναι σίγουρο ότι πολλοί θα προσπαθήσουν να αντιγράψουν το ύφος τους μελλοντικά.
Ο βασικός λόγος που κολλήσαμε από μικροί με τους υπερήρωες και παρακολουθούμε ακομά και στα 30 μας με μανία τις περιπέτειες τους είναι η ποικιλία συναισθημάτων που έχουμε βιώσει μαζί τους. Έχουμε γελάσει, έχουμε κλάψει, έχουμε πορωθεί και έχουμε ανατριχιάσει με τις επικές στιγμές τους, αλλά η βασική ουσιά τους είναι μία. Ο καθένας μπορεί να είναι υπερήρωας. Σίγουρα δεν μπορούμε να πετάξουμε ή να βγάλουμε ιστούς από μέσα μας αλλά ο καθένας στον βαθμό που μπορεί, έχει την ικανότητα να βάλει το λιθαράκι του για έναν καλύτερο κόσμο και να πολεμήσει το σκοτάδι. Το Spiderman: Into the Spiderverse μας θύμισε ότι έχουμε αγαπήσει στους υπερήρωες, ανεξάρτητα από την ηλικία του καθενός. Για τις μικρές ηλικίες είναι η ιδανική εισαγωγή στον υπερηρωικό κόσμο και για μας τους πιο μεγάλους η υπενθύμιση της παιδικής μας αθωότητας αλλά και της ευθύνης που έχουμε στον κόσμο ως ενήλικοι πλέον. Η ταινία αγκαλιάζει πλήρως όλες τις πλευρές της υπερηρωικής κουλτούρας και αναζωογόνει το είδος που κάποιες φορές δείχνει να ξεχνάει τις καταβολές του. Από τις καλύτερες ταινίες με το logo της Marvel σίγουρα και ίσως η καλύτερη ταινία Spiderman που έχουμε δει.
