Η νέα σεζόν της φυσικής συνέχειας του θρυλικού ”Karate Kid” είναι κατώτερη από τις προηγούμενες αλλά εξίσου απολαυστική.
Αν μας έλεγαν πριν δέκα χρόνια ότι θα έβγαινε σειρά που θα συνεχίζε την ιστορία των ταινιών του Karate Kid και θα ήταν καλύτερη και από τις original ταινίες, μάλλον δεν θα το πιστεύαμε. Τελικά διαψευστήκαμε πανηγυρικά και το Cobra Kai κατάφερε να γίνει μία από τις πιο ψυχαγωγικές σειρές των τελευταίων χρόνων, με το κοινό του να μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο.
Η πρώτη σεζόν έκανε πρεμιέρα το 2018 μέσω του Youtube και προκάλεσε αίσθηση με την επιτυχημένη αναβίωση των χαρακτήρων της πρώτης ταινίας και την εξέλιξη της ιστορίας για το σύγχρονο κοινό. Η δεύτερη μας πήγε σε πιο σκοτεινά μονοπάτια, αφήνοντας μας με ένα σοκαριστικό cliffhanger επεισόδιο. Στο μεταξύ η προβολή της σειράς από την πλατφόρμα του Netflix αύξησε την δημοφιλία της σειράς και μας έκανε να ανυπομονούμε για την τρίτη σεζόν.
Η τρίτη σεζόν ξεκινάει από εκεί που τελείωσε η δεύτερη, με τους Johnny Lawrence και Daniel Larusso γεμάτους ενοχές από την κατάσταση του Miguel, τον γιο του Johnny, Robby, να είναι φυγάς για να αποφύγει την σύλληψη από την αστυνομία και τον Kreese να έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου την εκπαίδευση του σκληροπυρηνικού ντότζο, Cobra Kai. Ο Miguel επανέρχεται από το κώμα αλλά δεν ξέρει αν θα μπορέσει να περπατήσει ξανά και ο Johnny αναλαμβάνει να τον βοήθησει να επανέλθει. Παράλληλα ο γιος του μπαίνει στο αναμορφωτήριο για να εκτίσει την ποινή του, ο Larusso προσπαθεί να σώσει την εταιρεία του, ταξιδεύοντας για άλλη μια φορά στην Οκινάουα της Ιαπωνίας και ο Kreese προσπαθεί να ολοκληρώσει το έργο που είχε αφήσει στη μέση, με την απόλυτη επικράτηση του Cobra Kai στην περιοχή.
Η σειρά συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο που είχε στήθει από τις προηγούμενες σεζόν, στην σχέση αγάπης-μίσους ανάμεσα στους Johnny και Daniel. Η αλήθεια είναι ότι ήδη από την προηγούμενη σεζόν είχε αρχίσει να κουράζει λίγο η σχέση τους, καθώς η σειρά έβρισκε πάντα τρόπους να τους κάνει να τσακώνονται χωρίς κάποιο σημαντικό λόγο. Ευτυχώς εδώ γίνεται για πολύ λίγο και την σκυτάλη παίρνει ο χαρακτήρας του Τζον Κριζ. Για πρώτη φορά μαθαίνουμε την πορεία του σε villain μέσα από ένα ενδιαφέρον όριτζιν, το οποίο δένει άψογα με την εξέλιξη του χαρακτήρα. Κατά την διάρκεια του όριτζιν του, βλέπουμε πως βγήκε το περίφημο ”no mercy” καθώς και το σύμβολο του Κόμπρα Κάι, την βασιλική κόμπρα.
Το ταξίδι του Larusso στην Ιαπωνία μας πάει πίσω στα γεγονότα του Karate Kid 2, με τους ηθοποιούς της ταινίας να επιστρέφουν και να δίνουν εξτρά πόντους νοσταλγίας. Στα τελευταία επεισόδια έχουμε επιτέλους και την πολυπόθητη επιστροφή της Ali, η οποία δεν προσθέτει κάτι στην πλοκή αλλά αποτελεί τον παράγοντα άλλης μίας συμφιλίωσης μεταξύ Larusso και Johnny.
Στους δευτερεύοντες χαρακτήρες το τρίγωνο των Miguel, Robby και Samantha συνεχίζει να προκαλεί έριδες αλλά την παράσταση κλέβει άνετα ο Hawk. Τον βλέπουμε να εξελίσσεται στον απόλυτο villain, δίνοντας μας δύο από τις πιο σκοτεινές στιγμές της σεζόν αλλά χωρίς να εξαφανίζεται η πιθανότητα για εξιλέωση. Δεν μπορούμε βέβαια να πούμε το ίδιο και για τους υπόλοιπους χαρακτήρες με την Σαμάνθα και τον Ρόμπι, παρά τις προσπάθειες που γίνονται, να μην μπορούν να κερδίσουν την συμπάθειά μας.
Στη σεζόν αυτή βλέπουμε και τα πρώτα προβλήματα της σειράς. Η επαναληψιμότητα των καταστάσεων δείχνει κάποια μικρά σημάδια κορεσμού και μια διάθεση να τραβηχτεί από τα μαλλιά η ιστορία για την δημιουργία περισσότερων σεζόν. Τουλάχιστον το φινάλε αποζημιώνει με μια επική σύγκρουση, την οποία δεν θα σποϊλάρουμε για όσους δεν το έχουν δει. Ίσως ακουστούμε υπερβολικοί αλλά η τελική σεκάνς είναι από τα πιο γαμάτα πράγματα που είδαμε στην τηλεόραση τον τελευταίο καιρό (μαζί με το φινάλε του Mandalorian).
Αν υπάρχει κάτι η σειρά που κάνει τέλεια είναι το στήσιμο των χαρακτήρων της και ειδικά των πιο αδικημένων. Όπως είχαμε γράψει και σε προηγούμενο κείμενο μας, η επιτυχία της βρίσκεται στο γκριζάρισμα των χαρακτήρων της, βροντοφωνάζοντάς μας ότι κανείς δεν γεννιέται απόλυτα καλός ή απόλυτα κακός. Η πορεία σου εξαρτάται από τους μέντορες σου, είτε αυτοί είναι οι γονείς σου, είτε οι δάσκαλοι σου, είτε οποιοσδήποτε κοιτάς με σεβασμό. Και παρά τον ανάλαφρο τόνο της σειράς, δεν νιώθεις ποτέ ότι υπάρχει διδακτισμός.
Συνοψίζοντας, το Cobra Kai ξεχωρίζει από όλες τις προσπάθειες αναβίωσης 80ς ταινιών, καθώς υπάρχει ψυχή. Οι συντελεστές είναι άνθρωποι που λατρεύουν τις παλαιότερες ταινίες και χτίζουν με μεράκι την συνέχιση της ιστορίας που παρά την επαναληψιμότητα της, δεν θες με τίποτα να τελειώσει. Εφαρμόζουν τον βασικό κανόνα που διέπει την σειρά, ο οποίος είναι ο εξής: Cobra Kai never dies!
