Η ζωή και το έργο του Freddy Mercury μεταφέρεται για πρώτη φορά στην μεγάλη οθόνη αλλά δυστυχώς πέφτει στην παγίδα της επιφανειακής απεικόνισης.
Οι Queen είναι από τις μεγαλύτερες και επιδραστικότερες μπάντες του πλανήτη. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ακούσει στην ζωή του τα ”We will rock you”, ”We are the Champions”, ”Bohemian Rhapsody” και πολλούς άλλους ύμνους που έγραψαν ιστορία στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα. Ενώ η μπάντα ξεχείλιζε από ταλέντο ο βασικός παράγοντας της επιτυχίας της δεν ήταν άλλος από τον αείμνηστο Freddy Mercury. Η χαρακτηριστική φωνή του, η απόδοση του επί σκηνής, το μοναδικό ταλέντο του αλλά και ο ατίθασος χαρακτήρας του οδήγησαν τους Queen στην κορυφή και τους ανήγαγαν σε θρύλους. Όπως ήταν αναμενόμενο η κινηματογραφική μεταφορά για μία από τις μεγαλύτερες καλλιτεχνικές προσωπικότητες του 20ου αιώνα θα ερχόταν κάποια στιγμή.
Η ιδέα για την δημιουργία της ταινίας υπήρχε ήδη από το 2010 με τον Sacha Baron Cohen να αναλαμβάνει την ενσάρκωση του θρυλικού σταρ. Το 2013 όμως ήρθε σε ρήξη με τους Brian May και Roger Taylor, οι οποίοι εκτελούν χρέη παραγωγών στην ταινία. Ο λόγος ήταν η τεράστια διαφορά στο υλικό που ήθελαν να παρουσιάσουν η καθεμία από τις δύο πλευρές. Ο Cohen ήθελε να αναδείξει την ξέφρενη ζωή του Mercury, πράγμα που δεν εκτίμησαν ιδιαίτερα τα εναπομείναντα μέλη των Queen. Η κατάληξη ήταν ο Cohen να αποχωρεί από το project και ο ρόλος να πηγαίνει αρχικά στον Ben Whinshaw (Perfume, Lobster) και έπειτα στον Rami Malek (Mr Robot). Ο Roger Taylor έκανε δήλωση για την αποχώρηση του Cohen αναφέροντας ότι δεν πήρε στα σοβαρά τον ρόλο, ενώ ο Cohen έκανε λόγο ότι οι Queen θέλανε να προστατεύσουν την κληρονομιά τους. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι το πλάνο τους ήταν να δείξουν τον θάνατο του Mercury στην μέση της ταινίας και έπειτα το πως κατάφερε να προχωρήσει η μπάντα μετά από αυτό, με τον Cohen να διαφωνεί κάθετα με αυτή την προσέγγιση.
Το πλάνο των Queen (ευτυχώς) δεν πραγματοποιηθήκε, ούτε όμως δόθηκε (δυστυχώς) ιδιαίτερη έμφαση στην ζωή του Mercury. Το αποτέλεσμα; Μία καλογυαλισμένη παραγωγή με την λογική τηλεταινίας και αχρείαστα κλισέ.
Η ταινία αφηγείται την δημιουργία των Queen και τα γεγονότα που μεσολάβησαν μέχρι την ιστορική συναυλία τους στο Live Aid το 1985. Παρακολουθούμε την πορεία του συγκροτήματος από την αφάνεια ως την κορυφή και τις εντάσεις μεταξύ τους που τους οδήγησαν ένα βήμα πριν την διάλυση εξαιτίας της πολυτάραχης προσωπικότητας του Mercury.
Οι επιπτώσεις από την απότομη απομάκρυνση του Bryan Singer λόγω των κατηγοριών εις βάρος του για σεξουαλική παρενόχληση είναι ορατές με την σκηνοθεσία να είναι ξεκάθαρα διεκπαιρεωτική και να διακατέχεται περισσότερο από μία τηλεοπτική αισθητική παρά κινηματογραφική.
Η απεικόνιση των Queen είναι πειστική οπτικά. Eιδικότερα οι Rami Malek και Gwylim Lee (Brian May) είναι φτυστοί οι χαρακτήρες που υποδύονται. Ο Malek ως Mercury κλέβει την παράσταση και ερμηνεύει έναν ρόλο καριέρας που τον μετατρέπει σε ακλόνητο φαβορί στην κούρσα των Όσκαρ. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες απλά υπάρχουν για να πλαισιώνουν τον Malek, με τις ερμηνείες τους να είναι συμπαθητικές αλλά μέχρι εκεί.
Οι φανς του συγκροτήματος σίγουρα θα εκτιμήσουν τις ιστoρίες πίσω από τις επιτυχίες τους αλλά όσοι έχουν βασικές γνώσεις γύρω από την μπάντα δεν θα μάθουν τίποτα καινούργιο, με το βάρος να πέφτει πιο πολύ στην ζωή του Mercury ως performer, παρά στις άγνωστες πτυχές του χαρακτήρα του.
Το Bohemian Rhapsody φαίνεται να πάσχει από το γενικότερο πρόβλημα που χαρακτηρίζει την συντριπτική πλειοψηφία των βιογραφικών ταινιών. Αρκείται στην επιφανειακή περιγραφή γεγονότων και χαρακτήρων χωρίς καμία ουσιαστική εμβάθυνση στις λεπτομέρειες που καθιστούν τους εκάστοτε πρωταγωνιστές ξεχωριστούς. Η μουσική υπόκρουση των καλύτερων τραγουδιών των Queen και η εντυπωσιακή αναπαράσταση της συναυλίας τους στο Live Aid, με την οποία κλείνει και η ταινία δυστυχώς δεν σώζουν το εγχείρημα από την μετριότητα.
