«Blood of Zeus»: Castlevania αλά αρχαία ελληνικά

0

Η νέα animation σειρά του Netflix είναι ένα απολαυστικό ταξίδι στην αρχαία ελληνική μυθολογία.

Η αρχαιοελληνική μυθολογία πάντα έδινε υλικό για κινηματογραφικές και τηλεοπτικές μεταφορές. Η διαχρονικότητα των αρχαίων ελληνικών μύθων αποτέλεσε την βάση για την δημιουργία ιστοριών σε όλες τις εκφάνσεις της ποπ κουλτούρας. Από το Jason and the Argonauts, το cult Clash of the Titans, το φιλόδοξο Troy και τα 90ς τηλεοπτικά χίτς του Ηρακλή και της Ζήνας εώς τα πιο πρόσφατα Percy Jackson, Wonder Woman αλλά και τις μυθοποιημένες απεικονίσεις των 300 του Frank Miller, είναι προφανές ότι η μυθολογία της αρχαίας Ελλάδας θα είναι πάντα ένα τεράστιο πεδίο έμπνευσης για το σύνολο των τεχνών.

Φυσικά και από το σύνολο αυτό αναπόσπαστο κομμάτι είναι και το animation. Η τεχνή του animation διαφοροποιείται ως προς τα υπόλοιπα καλλιτεχνικά είδη, λόγω της μεγαλύτερης ελευθερίας που παρέχει ως μέσο. Αυτή η έλλειψη περιορισμών  έχει δώσει την δυνατότητα για την δημιουργία μερικών εξαιρετικών μεταφορών όπως οι animation ταινίες της DC, το υπέροχο Spiderman: Into the Spiderverse και το πιο πρόσφατο Castlevania. Δεν βάζουμε καν στην κουβέντα τα γιαπωνέζικα anime γιατί εκεί θα χρειαζόμασταν ένα ξεχωριστό αφιέρωμα.

Το Blood of Zeus ακολουθεί πιστά την επιτυχημένη συνταγή του Castlevania. Πέρα από τις εμφανείς ομοιότητες στο σχέδιο, μιλάμε ουσιαστικά για την ίδια ιστορία αλλά μέσα στο πλαίσιο της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας. Πρόκειται για έναν κλασσικό μύθο του εκλεκτού, πλαισιωμένο από θεούς, δαίμονες, κένταυρους και άλλα πλάσματα της μυθολογίας. Η μεγάλη όμως διαφοροποίηση σε σχέση με τις άλλες ταινίες του είδους είναι το έντονο horror στοιχείο που διακατέχει την σειρά, άλλη μια ομοιότητα με το Castlevania.

Από την έναρξη γίνεται ξεκάθαρη η ελεύθερη προσέγγιση της ιστορίας με μια ειδική αναφορά στους αρχαιοελληνικούς μύθους που δεν διασώθηκαν. Η μικρή αυτή αναφορά δίνει αυτόματα στην ιστορία μια μυθική υπόσταση, προκαλώντας το ενδιαφέρον για αυτό που πρόκειται να παρακολουθήσεις. Στην συνέχεια βλέπουμε βλέπουμε μια σύντομη περίληψη της θεογονίας με την επικράτηση των θεών έναντια στους Τιτάνες αλλά και τους Γίγαντες, μια μικρότερη αλλά εξίσου τρομακτική εκδοχή των Τιτάνων. Έπειτα γνωρίζουμε τον Ήρωνα, έναν φτωχό πλην τίμιο νεαρό, ο οποίος χωρίς να το γνωρίζει είναι γιος του Δία και ζει μια δύσκολη ζωή, μακρία από το βλέμμα της Ήρας, γυναίκας του Δία, περιβόητη για την ζήλεια της.

Την ίδια στιγμή η Αλέξια, μια ικανότατη Αμαζόνα μαχήτρια, δέχεται επίθεση από τρομακτικά πλάσματα, τα οποία έχουν στόχο έναν χάρτη που έχει στην κατοχή της. Τα πλάσματα έχουν αρχηγό τον μυστήριο αρχιδαίμονα Σεραφείμ, ο οποίος καταστρέφει τα πάντα στον διάβα του, με σκοπό την εκδίκηση. Η μοίρα (ή μάλλον οι Μοίρες) θα φέρει αντίπαλους τους δύο πρωταγωνιστές σε μια επική σύγκρουση που θα καθορίσει το μέλλον του κόσμου.

Στο Castlevania είχαμε ένα ιδανικό χτίσιμο των τρίων πρωταγωνιστικών χαρακτήρων και μία υποδειγματική ανάπτυξη villain στο πρόσωπο του Δράκουλα. Στο Blood of Zeus υπάρχουν αρκετοί καλογραμμένοι χαρακτήρες αλλά το βάρος δίνεται στο δίπολο του ημίθεου Ήρωνα και του αρχιδαίμονα Σεραφείμ. Οι δύο αυτοί χαρακτήρες αποτελούν την ψυχή της ιστορίας και η σύγκρουση τους, εκτός από μάχη δύναμης, έχει έντονο συναισθηματικό υπόβαθρο.

Από τους υπόλοιπους χαρακτήρες ξεχωρίζουν η αμαζόνα Αλέξια και φυσικά οι θεοί με επίκεντρο τον Δία και την Ήρα. Εδώ να πούμε ότι η αναπαράσταση των θεών γίνεται με απόλυτο σεβασμό στην μυθολογία, δίνοντας τους παράλληλα την απαραίτητη υπερβολή που χρειάζεται το animation. Η μεγάλη μάχη των θεών είναι βγαλμένη από anime με μερικές απίστευτα επικές σκηνές μάχης, αντάξιας της τεράστιας δύναμης αυτών των φανταστικών οντοτήτων.

Το ύφος της σειράς είναι αρκετά σκοτεινό, με μπόλικη χρήση βίας και αίματος. Δεν υπάρχει επεισόδιο χωρίς gore σκηνές, με κάποιες από αυτές να είναι απίστευτα ωμές. Το χιούμορ υπάρχει για να ελαφρύνει λίγο τον τόνο αλλά εκεί που γίνεται μαεστρική δουλειά είναι στο στοιχείο του τρόμου. Οι δαίμονες είναι πραγματικά απειλητικοί και οι Γίγαντες φαίνονται να είναι βγαλμένοι από κάποιo απόκοσμο kaiju anime. Η σειρά καταφέρνει να ισορροπήσει ιδανικά τα στοιχεία αυτά και μαζί με το Castlevania, ανεβάζουν σημαντικά τον πήχη στην ποιότητα των animated σειρών του Netflix.

Εκεί που υστερεί το Blood of Zeus είναι στο λίγο άτσαλο τέλος των δευτερεύοντων ιστοριών, θέλοντας να προχωρήσει γρήγορα στην εξέλιξη της κεντρικής ιστορίας. Μέσα σε οκτώ επεισόδια συμβαίνουν αρκετά πράγματα, τα οποία ίσως θέλανε λίγη περισσότερη ανάπτυξη, όπως και μερικοί ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Αυτό βέβαια μπορεί να διορθωθεί σε μία δεύτερη σεζον, η οποία λογικά θα πραγματοποιηθεί αν κρίνουμε από την μέχρι στιγμής θετική απήχηση της σειράς.

Αξίζει να αναφερθούμε και στην εξαιρετική δουλειά που έγινε στο voice animation, με τον Jason O’ Mara, την φωνή πίσω από τον Batman στις τελευταίες animation μεταφορές του Σκοτεινού Ιππότη, να ξεχωρίζει αλλά και το υπόλοιπο καστ να δίνει την απαραίτητη βαρύτητα στους πιο βασικούς αλλά και τους δευτερεύοντες χαρακτήρες, άλλο ένα δείγμα της ποιοτικής δουλειάς που κάνει η σειρά.

Αν είστε φαν των ενήλικων animation αλλά και της αρχαιοελληνικής μυθολογίας, το Blood of Zeus σίγουρα προτείνεται για ένα ευχάριστο binge-watching. Η μεταφορά των μύθων της αρχαίας Ελλάδας στην πλειοψηφία της δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι ικανοποιητική αλλά η animation σειρά του Netflix σίγουρα ανήκει στις επιτυχημένες μεταφορες και στρώνει το έδαφος για περισσότερες αντίστοιχες προσπάθειες.