Ο Zack Snyder επιστρέφει στο είδος που τον ανέδειξε και παραδίδει μία χορταστική αλλά άνιση horror περιπέτεια.
Το όνομα του Zack Snyder συζητήθηκε όσο κανενός άλλου δημιουργού μες στη χρονιά που διανύουμε. Η πολυπόθητη εκδοχή του Justice League, το τετράωρο Snydercut, αποτέλεσε την μεγάλη επιστροφή του μετά τον αναπάντεχο χαμό της κόρης του και μία θριαμβευτική δικαιώση απέναντι στις αδικίες που υπέστη από την Warner Bros. Το ”Zack Snyder’s Justice League” είχε θετική ανταπόκριση τόσο από τους οπαδούς όσο και από τους πολέμιούς του και ο ίδιος πήρε την προσωπική του εκδίκηση από την (κάποιες φορές άδικη) κριτική που δεχόταν τα προηγούμενα χρόνια.
Παράλληλα με το Snydercut, ο Snyder ακολούθησε τον δρόμο και άλλων σκηνοθετών, κάνοντας συμφωνία με το Netflix, το οποίο του έδωσε την απόλυτη ελευθερία για να ξεδιπλώσει την δημιουργικότητά του. Το ”Army of the Dead” είναι ο πρώτος καρπός της συνεργασίας με την streaming πλατφόρμα, με τον αμερικάνο σκηνοθέτη να επιστρέφει στις ρίζες του. Για όσες/ους δεν θυμούνται, το ντεμπούτο του ήταν το απολαυστικότατο remake του θρυλικού ”Dawn of the Dead” του George Romero, το οποίο μέχρι σήμερα θεωρείται από τις καλύτερες επανεκτελέσεις horror ταινιών.
Από τότε μέχρι σήμερα ο Snyder έχει αναπτύξει το δικό του ξεχωριστό ύφος, ανεξάρτητα αν αυτό είναι αρεστό ή όχι. Στο ”Army of the Dead” έχουμε έναν Snyder τελείως απελευθερωμένο από τα δεσμά ενός μεγάλου franchise και αυτό έχει τα καλά και τα κακά του. Το κοινό που δεν αντέχει το μαξιμαλιστικό στυλ του αμφιλεγόμενου σκηνοθέτη, σίγουρα δεν πρόκειται να αλλάξει γνώμη με τη νέα του ταινία. Οι φανατικοί οπαδοί του σίγουρα θα γουστάρουν, αν και εδώ τίθεται ένα ζήτημα. Η πλειοψηφία των υποστηρικτών του είναι κυρίως οι φανς της DC που λάτρεψαν την σκοτεινή εκδοχή των αγαπημένων τους υπερηρώων. Εδώ είναι που θα φανεί αν όντως είναι φανς του ίδιου ή η λατρεία τους για τους υπερήρωες θολώνει την κρίση τους.
Ας πάμε όμως στα της ταινίας. Το σενάριο που έγραψε ο Snyder μαζί με τους Shay Hutten (John Wick 3) και Joby Harold (King Arthur: Legend of the Sword) είναι απίστευτα ευρηματικό για ζομποταινία. Μία ομάδα μισθοφόρων καλείται να μπει σε ένα υψίστης ασφαλείας χρηματοκιβώτιο στο Λας Βέγκας. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι όλη η περιοχή έχει κατακλυστεί από ζόμπι και η ομάδα έχει λιγότερο από 24 ώρες πριν η κυβέρνηση των ΗΠΑ βομβαρδίσει με πυρηνικά όλο το μέρος.
Μέσα από μια αισθητική που θυμίζει φουλ το ”Suicide Squad”, ο Snyder θέλει εξαρχής να δώσει μια over the top περιπέτεια που να ισορροπεί ανάμεσα στο heist και το zombie horror είδος. Με εμφανείς επιρροές από το ”Escape from New York” του John Carpenter και φυσικά το σινεμά του Romero, το ”Army of the Dead” είχε όλα τα συστατικά για μία άμυαλη και χορτάτη horror περιπέτεια.
Το κακό όμως είναι ότι ο Snyder μπούχτισε παραπάνω την ταινία από όσο χρειαζόταν. Η διάρκεια δυόμιση ωρών ήταν αχρειαστή και ειδικά για το ύφος της ταινίας, τελείως ακατάλληλη. Οι γνωστές παθογένειες του σκηνοθέτη επαναλαμβάνονται, προσπαθώντας άκομψα να ισορροπήσει την γελοιότητα του περιεχομένου με οικογενειακό δράμα. Και αν στη πρώτη περίπτωση όντως υπάρχουν άφθονα διασκεδαστικά στοιχεία, όπως υπερκούλ χαρακτήρες, ευφάνταστες εκτελέσεις, ζόμπι με νοημοσύνη και μία τίγρη… ζόμπι, στην δεύτερη έχουμε μία αποτυχημένη απόπειρα συναισθηματικού βαθούς μέσα από την σχέση του χαρακτήρα του Dave Bautista και της κόρης του. Ο Snyder τα δίνει όλα στην απεικόνιση του κόσμου και της δράσης αλλά αδυνατεί να σκηνοθετήσει διαλόγους που δίνουν συναισθηματική βαρύτητα.
Εν τέλει, αντί να αφεθεί στην άνευ όρων διασκέδαση που προσφέρει το κινηματογραφικό αυτό είδος, προσπαθεί να εντάξει άκομψα κοινωνικό σχολιασμό και μελοδραματική χροιά στην αφήγηση και εκεί είναι που χάνει πόντους. Από την άλλη το heist κομμάτι και η αλληλεπίδραση ορισμένων χαρακτήρων αποτελούν το δυνατό χαρτί της ταινίας και την σώζει από το να καταλήξει στα τάρταρα. Στην τελική μιλάμε για τον όρισμο της άνισης δημιουργίας.
O Snyder είναι ένας αυθεντικός μπλοκμπαστεράς. Ξέρει να δημιουργεί εντυπωσιακά πλάνα, πορωτική δράση και να δίνει μία αίσθηση μεγαλείου ακόμα και στις πιο απλές του ταινίες. Δυστυχώς, ενώ γνωρίζει πως να στήνει κουλ αντιήρωες, σπάνια καταφέρνει να τους δώσει ψυχή και συνακόλουθα στην ιστορία που εκάστοτε αφηγείται. Και το ”Army of the Dead” είναι μία τέτοια περίπτωση.
