Το διάβασμα μου άρεσε από μικρή. Από λογοτεχνικά βιβλία μέχρι εγκυκλοπαίδειες που ξεφύλλιζα σαν λογοτεχνικά βιβλία… the love was real! Αν υπολογίσουμε και το γεγονός ότι έχω έναν αδερφό έξι χρόνια μεγαλύτερο, που άρχισε να βλέπει ταινίες τρόμου χωρίς να τον ενδιαφέρει αν εγώ τρόμαζα ή όχι (thanks, bro!)… Ε, δεν άργησε ο μηχανισμός άμυνας να λειτουργήσει και να με κάνει να θέλω να εξερευνήσω τον τρόμο για να μπορέσω, προφανώς, να τον ξορκίσω. Και κάπως έτσι γεννήθηκε η αγάπη μου για το είδος! Η μητέρα μου να φρίττει κάθε φορά που έβλεπε τα βιβλία μου χαρακτηρίζοντάς τα «γραν γκινιόλ», να απορεί πώς μπορώ να τα διαβάζω, πώς δεν με τρομάζουν, κι εγώ να της απαντάω «Μα με τρομάζουν… αυτό είναι το ζητούμενο!» και τότε να με κοιτάει με απόγνωση και να σταματάει τη συζήτηση!
Ο φόβος είναι ένα από τα αρχέγονα συναισθήματα/ένστικτα της ανθρωπότητας και των ζώων. Είναι αυτό που, σε μεγάλο βαθμό, βοήθησε την ανθρωπότητα να επιβιώσει κρατώντας μας σε ασφαλή απόσταση από μεγάλες φωτιές, βαθιά νερά, ψηλά σημεία χωρίς προστασία, ζώα με αιχμηρά δόντια που χαλαροξεκούραστα μας κάνουν μεζεδάκι κλπ.
Είναι άξιο απορίας όμως το πόση προσπάθεια καταβάλουμε για να δημιουργήσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον (κοινωνικά και ατομικά) και μετά προσπαθούμε να βρούμε πράγματα που θα μας προκαλέσουν φόβο! Ταινίες, βιβλία, αστικοί θρύλοι, ιστορίες φαντασμάτων… επιδιώκουμε να επιστρέψουμε σε αυτό το σκοτάδι και απολαμβάνουμε το βίωμα. Γιατί όμως; Γιατί έτσι μπορούμε να το ελέγξουμε.
Όταν συζητάμε πια για πράγματα που μας φοβίζουν, πάμε κυρίως σε πιο φιλοσοφικές έννοιες όπως η δυνατότητα των ανθρώπων να είναι τόσο σκληροί, το αίσθημα της ασημαντότητας κλπ. Προφανώς υπάρχουν και άλλα είδη όπως η φοβία συγκεκριμένων πλασμάτων (πχ αραχνοφοβία) ή η φοβία καταστάσεων (πχ υψοφοβία). Αυτές οι φοβίες είναι τα αντίστοιχα ζώα με αιχμηρά δόντια που φοβόταν ο άνθρωπος των σπηλαίων. Αυτά μας προκαλούν αϋπνία.
Αν όμως ερχόμασταν αντιμέτωποι με τα προαναφερθέντα πλάσματα και κρατούσαμε ένα δόρυ, πόσο πιο ασφαλείς θα νιώθαμε; Πόσες πιθανότητες επιβίωσης θα είχαμε; Από την άλλη, πώς αντιμετωπίζουμε τον φόβο να χάσουμε κάποιον που αγαπάμε; Το να είμαστε ανήμποροι να το σταματήσουμε;
Απλό… αναζητούμε ιστορίες που θα μας επιτρέψουν να εναποθέσουμε σε αυτές τους φόβους μας. Τα βιβλία, ειδικά, μας επιτρέπουν να «αδειάσουμε» τον φόβο μας σε αυτά πριν προλάβει να κατακλύσει το μυαλό μας σε τέτοιο βαθμό που να πνιγούμε μέσα του. Ψάχνουμε λοιπόν ιστορίες που μας φοβίζουν, όχι μόνο ιστορίες τρόμου αλλά ιστορίες που μας κάνουν να νιώθουμε άβολα, που χτυπάνε ευαίσθητη χορδή μέσα μας. Που μας δίνουν το μέσο να εξερευνήσουμε τι είναι αυτό που μας τρομάζει. Νιώθουμε πιο ασφαλείς όταν αφήνουμε τη φαντασία μας να φτάσει στον κίνδυνο αντί για το σώμα μας (προφανώς). Οι ιστορίες μας δίνουν πάντα τον χώρο να προβάλλουμε τα συναισθήματα και τους φόβους μας.
Πάντα υπάρχει χώρος για εμάς σε μια ιστορία. Οποιαδήποτε ιστορία. Την κάνουμε δική μας διαβάζοντάς την. Ένα βιβλίο είναι ένας τέλεια εξατομικευμένος χάρτης του σκοτεινού δάσους, γιατί ξέρουμε πού είναι τα τέρατα. Εμείς οι ίδιοι τα βάλαμε εκεί.
Οι ιστορίες τρόμου είναι και προϊόν του καιρού τους και, ως τέτοιο, τον αντικατοπτρίζει. Όπως η καταπιεσμένη κοινωνία της Βικτωριανής Αγγλίας λάτρεψε τους βρυκόλακες, έτσι η δική μας γενιά φαίνεται να έλκεται από ιστορίες που αφορούν την τεχνολογία, τα ζόμπι, τις πανδημίες (ιδιαίτερα επίκαιρο), τις δυστοπίες και τον γενικότερο ψυχολογικό τρόμο.
Η ανάγνωση τρομακτικών βιβλίων μας δίνει την επιλογή να εξερευνήσουμε τους φόβους μας… ή και όχι. Αν το κάνουμε όμως, συνήθως θα καταλήξουμε στο γεγονός ότι τα τέρατα μπορούν να ηττηθούν, ότι το δάσος δεν διαιωνίζεται στο άπειρο, ότι το σκοτάδι μπορεί να υποχωρήσει και ότι, τουλάχιστον, μπορούμε – κάνοντας ένα βήμα – να βρεθούμε πιο κοντά στο φως.
Αφού είδαμε λοιπόν ένα καλό δείγμα ελληνικού τρόμου, πάμε να δούμε τρόμο made abroad. Τα πιο τρομακτικά βιβλία (κάποια από αυτά, τέλος πάντων, γιατί είναι και πολλά!) που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά. Πιστεύω πως υπάρχει κάτι για όλα τα γούστα οπότε ελπίζω να βρείτε κάτι που θα σας προκαλέσει το ενδιαφέρον να το διαβάσετε!
Θα χαρώ πολύ να διαβάσω τα δικά σας αγαπημένα και τις προτάσεις σας στα σχόλια!
Σημείωση #1: Η λίστα δεν θα περιέχει Stephen King γιατί είναι πολυγραφότατος και τα βιβλία του είναι τόσο δημοφιλή που αξίζει να κάνουμε κάποια στιγμή μία λίστα αφιερωμένη αποκλειστικά σε αυτόν!
Σημείωση #2: Δεν θα συμπεριλάβω ανθολογίες ή διηγήματα. Θα επικεντρωθούμε σε μυθιστορήματα.
Σημείωση #3: Η σειρά είναι αλφαβητική, με το πρώτο όνομα των συγγραφέων γιατί δεν θέλω να κάνω αδικίες!
Σημείωση #4: Η επιλογή εξωφύλλων για το άρθρο έγινε με κριτήριο το ποιο βρήκα σε καλύτερη ανάλυση και όχι βάσει προτίμησης εκδοτικού οίκου (καθώς κάποια βιβλία έχουν εκδοθεί σε παραπάνω από έναν οίκους). Αρνούμαι να ξεκινήσω rant για το ότι ΔΕΝ έβρισκα εξώφυλλα σε καλή ανάλυση, έτσι;
20. Δράκουλας – Bram Stoker
Όταν ο δικηγόρος Τζόναθαν Χάρκερ ταξιδεύει στην Τρανσυλβανία για να ρυθμίσει τις νομικές υποθέσεις του Κόμη Δράκουλα, αρχίζει να ανακαλύπτει τρομακτικά πράγματα για τον πελάτη του και το κάστρο όπου διαμένει.
Την ίδια ώρα, πίσω στην Αγγλία στον λαιμό μιας νεαρής γυναίκας εμφανίζονται παράξενα μικρά σημάδια…
19. Ο νεκροσκόπος – Brian Lumley
Oι νεκροί δεν μιλάνε… παρά μόνο στους δύο νεκροσκόπους των σοβιετικών και των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών.
Ο Μπόρις Ντραγκοσάνι αντλεί τη νεκρομαντική δύναμή του από μια πηγή ανείπωτου κακού, τον Θιμπόρ Φέρεντσι, έναν βρυκόλακα τόσο ισχυρό που ακόμα και ο θάνατος δεν μπορεί να σταματήσει τα δαιμονικά του σχέδια.
Ο Χάρι Κίο έχει το χάρισμα να επικοινωνεί με τους νεκρούς – κι εκείνοι τον θεωρούν υπέρμαχό τους και δεν διστάζουν να σηκωθούν από τους τάφους τους για να τον προστατεύσουν.
Η μεταφυσική απειλή από το Σιδηρούν Παραπέτασμα πρέπει να εξουδετερωθεί και οι δύο πράκτορες αναπόφευκτα θα συγκρουστούν. Τα πάντα οδηγούν στην πιο τρομακτική, την πιο βίαιη υπερφυσική αναμέτρηση που έγινε ποτέ…
18. Καμπάλ – Clive Barker
Που μπορείς να πας όταν τα πάντα γύρω σου καταρρέουν;
Ο Μπουν, μια βασανισμένη ψυχή που ακροβατεί στο χείλος της παραφροσύνης, ξέρει βαθιά μέσα του ότι σε τούτη τη γη δεν έχει πια θέση· κι έτσι, ξεκινάει να βρει την Κόλαση, με οδηγό και συνοδοιπόρο του το Θάνατο. Τα ίχνη του ακολουθεί η γυναίκα που τον αγαπάει, ο ψυχίατρός του και η αστυνομία, που τον αναζητεί ως ένοχο μιας σειράς ανατριχιαστικών δολοφονιών.
Η περιπλάνησή του τον οδηγεί στη Μηδία, τη λαβυρινθώδη νεκρόπολη των θρύλων, ένα καταφύγιο για όσους έχουν απωλέσει κάθε ελπίδα, τους παρίες της σάρκας και της καρδιάς. Εκεί ο Μπουν θα γνωρίσει τα μυστηριώδη πλάσματα της Γενιάς της Νύχτας και θα συνειδητοποιήσει το αναπάντεχο πεπρωμένο του. Εκεί θα ανακαλύψει ότι ψυχή έχουν ακόμα και τα τέρατα…
17. Αμερικάνικη ψύχωση – Ellis Bret Easton
Στα τέλη της “χορτασμένης” δεκαετίας του ’80, ένας από τους δεκάδες νεαρούς γιάπηδες της Γουόλ Στριτ, ο λάτρης του καλού γούστου και των εκλεπτυσμένων απολαύσεων Πάτρικ Μπέιτμαν, που απεχθάνεται τους ζητιάνους και θαυμάζει απεριόριστα τον… Ντόναλντ Τραμπ, αρχίζει να βυθίζεται στον ίλιγγο της παράνοιας, του νοσηρού εγκλήματος και του απόλυτου κενού. Και ο Μπρετ Ίστον Έλις, ομολογουμένως στην καλύτερη στιγμή του, δεν χάνει την ευκαιρία να εξαντλήσει όλο το συγγραφικό ταλέντο του περνώντας από κανονικό λογοτεχνικό ηλεκτροσόκ ολόκληρη τη “λαμπερή” πλευρά των σύγχρονων δυτικών ηθών, της υλιστικής ψευδαίσθησης και της κουλτούρας της υπερβολής, μ’ έναν ανελέητο σαρκασμό που τσακίζει κόκαλα και μια σπινθηροβόλα ακρίβεια που τρομάζει όλο και περισσότερο με το πέρασμα των χρόνων.
16. Η νεράιδα των δοντιών – Graham Joyce
Ο Σαμ, ο Τέρι και ο Κλάιβ ήταν τρία φυσιολογικά αγοράκια που μεγάλωναν στα περίχωρα μιας μικρής, εργοστασιακής πόλης. Η ζημιά και η σκανταλιά ήταν στην ημερήσια διάταξη της συμμορίας τους, μια αγέρωχη πρόκληση προς τους ενήλικους.
Μια νύχτα όμως, ο Σαμ ξυπνάει και βρίσκει τη Νεράιδα των δοντιών να κάθεται στην άκρη του κρεβατιού του και ανακαλύπτει με τρόμο ότι δεν πρόκειται για το καλόβουλο και αιθέριο πλάσμα των παραμυθιών, αλλά για μια μοχθηρή, εφιαλτική παρουσία. Εκμεταλλευόμενη τις φοβίες του, η Νεράιδα των δοντιών τον χλευάζει, τον βασανίζει και του φανερώνει τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού του. Είναι όμως αληθινή ή μήπως είναι αποκύημα της διαταραγμένης του φαντασίας; Φταίει εκείνη για τα καταστροφικά γεγονότα που ακολουθούν;
Ο Σαμ μεγαλώνει, και από παιδί γίνεται έφηβος, αλλά η Νεράιδα των Δοντιών έχει ριζώσει στη ζωή του και δεν χάνει ευκαιρία να τον οδηγήσει στην κρυφή και ανήλιαγη πλευρά της προσωπικότητάς του, εκεί όπου κατοικούν μόνο εφιάλτες.
15. Αυτοί που ποτέ δεν κοιμούνται – Graham Masterton
Το ελικόπτερο που μεταφέρει ένα νεαρό δικαστή του Αρείου Πάγου συντρίβεται. Όμως τα αλλόκοτα τραύματα που φέρουν τα πτώματα του δικαστή και της συζύγου του έχουν προκληθεί από ανθρώπινο χέρι και είναι τόσο σοβαρά που η αναγνώριση των νεκρών είναι σχεδόν αδύνατη – το δε πτώμα της μικρής κόρης του δικαστή έχει εξαφανιστεί. Ο πραγματογνώμονας Μάικλ Ρίαρντον προσπαθεί να εξιχνιάσει το μυστήριο – και πολύ σύντομα εύχεται να μην το είχε κάνει. Κι αυτό γιατί ανακαλύπτει τη σχέση που ενώνει το θάνατο του δικαστή με τις αποτρόπαιες δολοφονίες πολλών νεαρών κοριτσιών, μια ανατριχιαστική και ανίερη συνωμοσία. Και τελικά ανακαλύπτει αυτούς που ποτέ δεν κοιμούνται…
14. Το στρίψιμο της βίδας – Henry James
Η ιστορία δυο νεαρών παιδιών που, ορφανά από γονείς ζούνε σ’ ένα πύργο στην εξοχή υπό την επίβλεψη μιας γκουβερνάντας ανίκανης να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα των παλιών υπηρετών του πύργου που έρχονται να καλέσουν τα παιδιά στον εκφαυλισμό και στο θάνατο; Ή μήπως είναι η ιστορία της αφηγήτριας, νεαρής γκουβερνάντας αυστηρών αρχών, που οι χυμοί της νεότητάς της οδηγούν σε μια παθογενή ψευδαίσθηση και της οποίας η πίεση στην οποία υποβάλλει τα παιδιά για να αποσπάσει το μυστικό τους καταλήγει στο να σπρώξει το ένα από τα δύο στο θάνατο;
13. Στα βουνά της τρέλας – Howard Phillips Lovecraft
«Αν δεν καταφέρουμε να τους μεταπείσουμε από το εγχείρημα, θα φτάσουν στην ίδια την καρδιά της Ανταρκτικής κι εκεί θ’ αρχίσουν το λιώσιμο και τις γεωτρήσεις στους πάγους, μέχρι να φέρουν στην επιφάνεια κάτι που ξέρουμε ότι μπορεί να σημάνει το τέλος του κόσμου μας. Έτσι, τελικά, είμαι αναγκασμένος τώρα ν’ αφήσω κατά μέρος κάθε επιφύλαξη και ν’ αποκαλύψω τα πάντα – ακόμη κι εκείνη την έσχατη, ακατονόμαστη φρίκη που καραδοκεί πέρα από τα βουνά της τρέλας.»
12. Το μωρό της Ρόζμαρι – Ira Levin
Η Ρόζμαρι και ο Γκάι Γούντχαους μετακομίζουν στο Μπράμφορντ, ένα παλιό κτίριο με λαβυρινθώδη διαρρύθμιση και σκοτεινή ιστορία, χτισμένο σε μια πανέμορφη συνοικία της Νέας Υόρκης. Από τις πρώτες κιόλας μέρες, οι Κάστεβετ, ένα ζευγάρι εκκεντρικών ηλικιωμένων που μένουν στο διπλανό διαμέρισμα, προσπαθούν επίμονα να τους προσεγγίσουν. Παρά τους δισταγμούς της Ρόζμαρι, ο φιλόδοξος σύζυγός της, που κάνει τα πρώτα του βήματα ως ηθοποιός, αρχίζει να επιζητά τη συντροφιά του ηλικιωμένου ζεύγους.
Σύντομα ο Γκάι επιλέγεται για έναν πρωταγωνιστικό ρόλο, η Ρόζμαρι μένει έγκυος και οι Κάστεβετ βρίσκονται συνεχώς στο πλευρό της, έτοιμοι να της προσφέρουν συμβουλές και να τη βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούν. Όμως μια σειρά δυσοίωνων περιστατικών και συμπτώσεων κάνουν την κοπέλα να υποψιαστεί ότι πίσω από τη στοργική συμπεριφορά των νέων της γειτόνων κρύβεται κάτι μοχθηρό και μυστηριώδες…
11. Το κορίτσι της διπλανής πόρτας – Jack Ketchum
Φυλακισμένη σ’ένα μισοτελειωμένο πυρηνικό καταφύγιο σε μια μικρή «παραδεισένια» πόλη των «ειδυλλιακών» 50s, η δεκατετράχρονη Μεγκ, το κορίτσι της διπλανής πόρτας, θυματοποιείται με κλιμακούμενη θηριωδία…
Βασανιστές της, η θεία της, τα ξαδελφάκια της και τ’ άλλα Παιδιά του Αδιέξοδου. Σιωπηροί συνένοχοι, οι πάντες.
Συμπεριλαμβανομένου του δωδεκάχρονου Ντέιβιντ, που από τη διπλανή πόρτα την παρακολουθεί παγιδευμένος ανάμεσα στον έρωτα και τη νοσηρότητα…
Τριάντα δύο χρόνια μετά, η αφήγησή του ξύνει μια πληγή καταδικασμένη να μείνει ισόβια ανοιχτή και πυορροούσα.
Το κορίτσι της διπλανής πόρτας δεν είναι μονάχα μια ανατριχιαστική ματιά στην ανθρώπινη ωμότητα…
Κάτω από την άγρια επιφάνεια αναβλύζει ένα σχεδόν ελεγειακό ποίημα για το κακοποιημένο όνειρο… τον βιασμό της αθωότητας…
10. Άσε το κακό να μπει – John Ajvide Lindqvist
Ο Όσκαρ είναι ένα δωδεκάχρονο αγόρι που ζει με τη μητέρα του σε ένα μουντό συγκρότημα πολυκατοικιών στα προάστια της Στοκχόλμης. Ονειρεύεται τον απόντα πατέρα του, πέφτει συχνά θύμα κακοποίησης στο σχολείο και κατουριέται πάνω του κάθε φορά που φοβάται. Η Έλι είναι το νεαρό κορίτσι που μετακομίζει στο διπλανό διαμέρισμα. Δεν πηγαίνει σχολείο και δεν βγαίνει ποτέ από το σπίτι στη διάρκεια της μέρας. Είναι ένα βαμπίρ 200 χρονών, αιώνια εγκλωβισμένο στην παιδική ηλικία, σκλαβωμένο στην ανάγκη του να πίνει φρέσκο αίμα για να επιβιώνει.
9. Σπίτι από φύλλα – Mark Z. Danielewski
Μια νεαρή οικογένεια μετακομίζει σ’ ένα μικρό σπίτι όπου διαπιστώνει κάτι τερατώδες: το εσωτερικό του σπιτιού τους είναι μεγαλύτερο από το εξωτερικό του. Βέβαια, ούτε ο βραβευμένος με Πούλιτζερ φωτορεπόρτερ Γουίλ Νάβιντσον ούτε η σύντροφός του Κάρεν Γκρην, ήταν προετοιμασμένοι ν’ αντιμετωπίσουν αυτή την παραδοξότητα, ως την ημέρα που οι φωνές των δυο μικρών παιδιών τους άρχισαν να διηγούνται μιαν άλλη ιστορία – μια ιστορία με απτό σκοτάδι, με μιαν άβυσσο που μεγαλώνει αενάως πίσω από την πόρτα μιας ντουλάπας, και για εκείνο το ανόσιο βουητό που δεν θ’ αργήσει να γκρεμίσει τους τοίχους τους και να κατασπαράξει όλα τους τα όνειρα.
8. Φράνκενσταϊν – Mary Shelley
Κάπου στους ερημικούς πάγους του Αρκτικού Κύκλου, ένας καπετάνιος διψασμένος για γνώση αντικρίζει ένα αλλόκοτο θέαμα: μια αφύσικα μεγάλη ανθρώπινη φιγούρα με ένα έλκηθρο να κινείται ύποπτα και να εξαφανίζεται. Λίγο αργότερα το πλοίο του περισυλλέγει έναν άλλο, άρρωστο άνδρα, ο οποίος του εξιστορεί την τραγωδία του – τη δική του και του «τέρατος» που ο καπετάνιος είδε τυχαία στους πάγους. Είναι ο Βικτόρ Φράνκενσταϊν και αυτή είναι η τραγική, όσο και τρομακτική, ιστορία τού πώς δημιούργησε ζωή από το μηδέν, ανοίγοντας έτσι το κουτί της Πανδώρας. Ο δημιουργός μισεί το δημιούργημά του και το απελπισμένο δημιούργημα σπεύδει να εκδικηθεί τον δημιουργό του μέσα από μια εναλλαγή περιπετειών, φόνων και εναγώνιων περιπλανήσεων.
7. Ο καλόγερος – Matthew Gregory Lewis
Υγρές, μελαγχολικές αυλές, φασματικοί πύργοι, ζοφερές προοπτικές, μοναστήρια όπου κατοικεί το Κακό, ψίθυροι και τρεμάμενες σκιές, πανέμορφες ηρωίδες που ακροβατούν στα όρια της τρέλας, δαιμονικοί χαρακτήρες που πουλάνε την ψυχή τους στον Εωσφόρο, αλλότρια, μυστικά πάθη, τρέλα, ποίηση…
6. Ιστορία φαντασμάτων – Peter Straub
Όλοι κάποτε έχουμε φοβηθεί. Οι κάτοικοι του Μίλμπερν βλέπουν το κακό να εξαπλώνεται και καταδικάζονται να ζήσουν στην καρδιά του σκότους. Δεν μπορούν να ξεφύγουν ούτε και στα όνειρά τους. Όταν ασφαλίζουν τα παράθυρα και κλειδώνουν τις πόρτες, συναντούν πάντα τον ίδιο εφιάλτη. Στην έντρομη ερώτηση «Ποιος είσαι;» παίρνουν πάντα την ίδια απάντηση… «Εσύ».
5. Το στοίχειωμα – Richard Matheson
Η έπαυλη Μπελάσκο δεν είναι ένα απλό στοιχειωμένο σπίτι. Σκηνές ανομολόγητης φρίκης και ακολασίας έχουν διαδραματιστεί στις αίθουσές της, και τα μέλη των δύο αποστολών που αποτόλμησαν να την εξερευνήσουν στο παρελθόν οδηγήθηκαν στο θάνατο, την αυτοκτονία ή την παραφροσύνη. Είκοσι χρόνια αργότερα, μια νέα αποστολή ετοιμάζεται να διαβεί την πύλη του στοιχειωμένου ανάκτορου και να αναζητήσει απαντήσεις στα υπέρτατα μυστήρια της ζωής και του θανάτου – τέσσερις ξένοι, καθένας με το δικό του λόγο να δοκιμαστεί από τα δεινά και τους πειρασμούς του πανίσχυρου στοιχειώματος. Και η φθοροποιός δύναμη που ενεδρεύει στα σωθικά του σπιτιού ετοιμάζεται να καταβροχθίσει τις ψυχές τους…
4. Ψυχώ – Robert Bloch
Ο Νόρμαν Μπέιτς, ιδιοκτήτης ενός απομονωμένου μοτέλ, υποφέρει λόγω της αυταρχικής μητέρας του και εμπλέκεται σε μια σειρά φόνων.
3. Ο ένοικος – Roland Topor
«…κυλίστηκε στο έδαφος για ν’ απεγκλωβιστεί. Κάτι πέρασε δίπλα του τρέχοντας, σχεδόν τον άγγιξε. Κατάφερε να σηκωθεί όρθιος. Προς τα πού έπρεπε να πάει; Πού ήταν ο διακόπτης; Δυο χέρια με μεγάλα νύχια τύλιξαν το λαιμό του κι έπιασαν να τον σφίγγουν.
Έβγαλε έξω τη γλώσσα και ρόγχασε. Ύστερα δέχτηκε ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι κι έχασε τις αισθήσεις του.
Ξύπνησε στο διαμέρισμά του, ξαπλωμένος στο κρεβάτι του. Ήταν ντυμένος γυναικεία, και δε χρειαζόταν να πάει μέχρι τον καθρέφτη για να βεβαιωθεί ότι ήταν επιμελώς μακιγιαρισμένος»
2. Οι δαίμονες του Χιλ Χάους – Shirley Jackson
Αφηγείται την ιστορία τεσσάρων ατόμων που πηγαίνουν να μείνουν – και να πειραματιστούν – σ’ένα «στοιχειωμένο» σπίτι: Ο σοβαρός ανθρωπολόγος δρ Μόνταγκιου, ένας γοητευτικός μικροαπατεώνας, ο Λιουκ Σάντερσον, μία δυναμική, επιτυχημένη γυναίκα, η Θίο, και μια φαινομενικά συνεσταλμένη, άπειρη κοπέλα, η Έλινορ.
Στο Χιλ Χάους, όμως, οι ήρωες δεν συναντούν μόνο τον φόβο αλλά και τους εαυτούς τους, πλευρές τους που δεν φαντάζονταν καν, με αποτέλεσμα να διερωτάται κανείς, ποιος στοιχειώνει ποιον; Το σπίτι εκείνους ή εκείνοι το σπίτι;
1. Ο εξορκιστής – William Peter Blatty
Στην αρχή, η φρίκη περνά σχεδόν απαρατήρητη – θόρυβοι στο δωμάτιο της μικρής Ρέιτσελ, έπιπλα που βρίσκονται σε λάθος θέση, μια αλλόκοτη μυρωδιά, ένα παγερό συναίσθημα που διαπερνά τα πάντα. Σύντομα όμως η τρομακτική μεταμόρφωση του εντεκάχρονου κοριτσιού αψηφά κάθε λογική εξήγηση και οι ιατρικές εξετάσεις δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Μοιάζει σαν μια ξένη προσωπικότητα να κυρίευσε το σώμα του παιδιού. Η μητέρα της Ρέιτσελ αναγκάζεται να ζητήσει τη βοήθεια ενός Ιησουίτη ιερέα. Είναι άραγε πιθανό, όσο εξωφρενικό κι αν ακούγεται, το κορίτσι να έχει καταληφθεί από μια δαιμονική οντότητα;
