10 υπερηρωικές μονομαχίες που μας έδωσαν πολλαπλά nerdgasms

Το μακρινό πλέον 2004, η Marvel έκανε τα πρώτα της βήματα στην κινηματογραφική καταξίωση, προσπαθώντας να αξιοποιήσει τους χαρακτήρες που δεν είχε ξεπουλήσει στα μεγάλα κινηματογραφικά στούντιος. Ένας απ’ αυτούς ήταν και ο διάσημος αντιήρωας Frank Castle, πιο ευρεία γνωστός και ως Punisher. H ομώνυμη ταινία δυστυχώς δεν κατάφερε να πιάσει την ουσία του κόμικ, αποσπώντας κακές εώς μέτριες κριτικές, αλλά δεν της λείψαν κάποιες καλές στιγμές. Μία απ’ αυτές ήταν το ωμό ξύλο μεταξύ του Punisher και του θηριώδους Russian, η οποία θυμίζει έντονα τις περίφημες μονομαχίες ανάμεσα στον James Bond και τον Σαγόνια στις ταινίες του 007 στα 70ς. Ο Frank αντιμετωπίζει έναν αντίπαλο που ξεπερνάει τις δυνάμεις του και κατορθώνει να τον ξεπαστρέψει με ότι μέσο έχει διαθέσιμο μπροστά του και μπόλικη δόση τύχης. Η σκηνή ισορροπεί τέλεια ανάμεσα στην ωμότητα και την σάτιρα και η κλασσική μουσική που παίζει στο background δίνει μία τέλεια αίσθηση αντίθεσης στην καλύτερη στιγμή της ταινίας.

Το δεύτερο μέρος των ταινιών Spiderman του Raimi θεωρείται μέχρι και σήμερα μία από τις καλύτερες ταινίες του Αραχνάκια και όχι άδικα. Το ταξίδι του Peter Parker συνεχίζεται και αυτή την φορά αναγκάζεται να αντιμετωπίσει τον πρώην μέντορα και νυν εχθρό του, τον απειλητικό Doctor Octupus. Η μάχη τους στο κέντρο της Νέας Υόρκης πάνω στο διερχόμενο τρένο αποτελεί αναμφίσβητητα την κορυφαία σύγκρουση του Spiderman στην μεγάλη οθόνη, με το τέλος της σεκάνς να ανήκει πλέον στις σκηνές υπερηρωικές ανθολογίας.

Το πρώτο sequel των ταινιών X-men είναι σίγουρα μία από τις καλύτερες υπερηρωικές περιπέτειες της προηγούμενης δεκαετίας. Με τον Wolverine ως το επίκεντρο της ιστορίας και ασταμάτητη δράση από την αρχή ως το τέλος, είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε κάποια σκηνή που να ξεπερνάει τις υπόλοιπες. Όσον αφορά όμως τις σκηνές ξύλου, το βραβείο παίρνει άνετα η μάχη ανάμεσα στον Wolverine και την θηλυκή εκδοχή του, στο πρόσωπο της ανελέητης Lady Deathstrike. Το πετσόκομμα δίνει και παίρνει σε μια μονομαχία που νομίζεις ότι θα κρατήσει αιώνια, με τον Wolverine να αναδεικνύεται νικητής με τεράστια δυσκολία. Από τις εννιά συνολικά ταινίες του υπερηρωικού franchise, αυτή είναι ξεκάθαρα η καλύτερη σκηνή μάχης που έχει πάρει μέρος.

Η δεύτερη ταινία του MCU δεν έχει μείνει στις συνειδήσεις των οπαδών του franchise και λίγο άδικα, καθώς είναι καλύτερη από επόμενες υπερεκτιμημένες δημιουργίες της Marvel. Αλλά ανεξάρτητα της ποιότητάς της, η τελική αναμέτρηση μεταξύ του Hulk και του alter ego του, του Abomination, είναι μία τιτάνια σύγκρουση, η οποία άνετα συγκαταλέγεται στις πιο καλοστημένες που έχει να επιδείξει το κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel. Τα δύο τέρατα έρχονται αντιμέτωπα σε μία μάχη με καταστροφικές συνέπειες για την περιοχή του Harlem και τον Hulk να βγάζει νοκ άουτ τον αντίπαλο του, με την περίφημο ”Hulk, Smash” να μας σηκώνει την τρίχα.

Στο δεύτερο μέρος της τεράστιας επιτυχίας του 2012 οι Avengers έχουν δεθεί σαν ομάδα, έχοντας λύσει τις διαφορές τους. Τι συμβαίνει όμως όταν το δυνατότερο μέλος της ομάδας βρίσκεται εκτός ελέγχου; Ο πάντα προνοητικός Tony Stark έχει φροντίσει και γι’ αυτό, έχοντας φτιάξει μία πανοπλία αποκλειστικά σχεδιασμένη γι’ αυτό τον σκοπό, γνωστή και με το όνομα Hulkbuster. Αυτή την φορά οι δύο υπερήρωες θα προκαλέσουν τεράστιες ζημιές στο Γιοχάνεσμπουργκ, σε μία φανταστική μονομάχια που προκάλεσε άφθονα nerdgasms, αλλά ταυτόχρονα μας έκανε να αναρωτηθούμε αν δίνουν πραγματικά δεκάρα για τις καταστροφές που προκαλούν στους κοινούς θνητούς.

Το reboot του Superman πραγματοποιήθηκε το 2013, αποτελώντας την έναρξη του σύμπαντος της DC, το οποίο ουδέποτε έφτασε την δημοτικότητα του αντίστοιχου της Marvel. Ο Zack Snyder είναι ένας σκηνοθέτης που όλες του οι ταινίες έχουν καταφέρει να διχάσουν το geek κοινό, με μία μερίδα του να τον έχει σαν απόλυτο θεό και μία άλλη να θέλει να διαγράψει την ύπαρξη του από τον κινηματογράφο. Αν όμως υπάρχει ομόφωνη συμφωνία σε κάτι, αυτό έγκειται στην μοναδική ικανότητα του να αναπαράγει επικές σκηνές δράσης, βγαλμένες κατευθείαν από τις σελίδες των κόμικς. Έτσι στο Man of Steel, οι οπαδοί του Supes γίνονται μάρτυρες μιας απόλυτα επικής μάχης, κατά την διάρκεια της οποίας ισοπεδώνεται σχεδόν όλη η φανταστική πόλη της Metropolis. Ο Snyder δεν φοβάται να δείξει τις καταστροφικές συνέπειες της ανελέητης σύγκρουσης μεταξύ του Superman και του Zod, με αποκορύφωμα το τέλος που προκαλεί αντιδράσεις ακόμα και σήμερα. Πολλοί δεν ικανοποιήθηκαν με την ταινία, σίγουρα όμως η τελική μονομαχία ήταν ένα από τα δυνατά σημεία της.

Εκεί που ο κόσμος περίμενε ότι ο Zack Snyder θα λογικευτεί και θα ακούσει το θέλημα του κόσμου για μία πιο μαρβελική προσέγγιση, η απάντησε που πήρε ήταν ένα τεράστιο ”ΟΧΙ”. Το BvS ήταν ένα θεοσκότεινο μπλοκμπάστερ, το οποίο πατώντας στο ήδη αμφιλεγόμενο Man of Steel, κατάφερε να διχάσει ακόμα περισσότερο τους geeks του πλανήτη. Η υπόσχεση της DC να φέρει στην μεγάλη οθόνη τα δύο υπερόπλα της υλοποιείται, αφήνοντας όμως ανάμεικτα συναισθήματα στο κοινό. Πέρα όμως από τις εμφανείς αδυναμίες της ταινίας, οι σκηνές ατόφιου υπερηρωικού ξύλου ήταν αντικειμενικά εντυπωσιακές. Ο Batman και ο Superman έρχονται αντιμέτωποι σε μία σεκάνς ωμή και επική, βγαλμένη από τα καρέ του ”Dark Knight Returns” του Frank Miller και εμείς δεν ξέρουμε πως αλλιώς να περιγράψουμε καλύτερα τον όρο nerdgasm.

Το 2016 ήταν η χρονιά των υπερηρωικών εμφυλίων. Η Marvel, βλέποντας την DC να βάζει στο ρινγκ τους δύο πιο διάσημους υπερήρωες της, αποφασίζει να πράξει το ίδιο, μεταφέροντας στην μεγάλη οθόνη μία από τις πιο επιτυχημένες χάρτινες ιστορίες της. Το Civil War έφερε τους δύο ηγέτες των Εκδικητών αντιμέτωπους και ενώ όλοι σχεδόν παραμιλούσαν για την υπερεκτιμημένη περίφημη μάχη του αεροδρομίου, η τελική σεκάνς είναι αυτή που αποτυπώνει την ουσία της ιστορίας. Ο Iron Man τα βάζει με τον Captain και τον Bucky στο ίσως πιο σκληρό ξύλο που έχουμε δει σε ολόκληρο το MCU και οι συνέπειες θα είναι οδυνηρές για όλους.

Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για την τελευταία ταινία των Avengers. Το γεγονός ότι είναι πλέον η πιο εμπορική ταινία όλων των εποχών, ξεπερνώντας το Avatar του James Cameron, τα λέει όλα από μόνο του. Ασχετά αν το debate για το αν όντως τόσο καλό ή όχι θα συνεχίζεται για πολλά χρόνια ακόμα, η τρίτη πράξη της ταινίας είναι ένα σεμινάριο για το πως να προκαλέσεις πολλαπλά nerdgasms στους οπαδούς του υπερηρωικού lore. Κι αν έπρεπε να δώσουμε ένα βραβείο για την καλύτερη μονομαχία όχι μόνο της ταινίας αλλά και ολόκληρου του MCU, αυτό θα πήγαινε στην σύντομη αλλά θρυλική σύγκρουση του Captain America με τον Thanos. Εκεί που τα πράγματα πάνε σκούρα για τους αγαπημένους μας ήρωες, o Steve Rogers αποδεικνύει μία και καλή πόσο άξιος είναι, σηκώνοντας το σφυρί του Thor και δίνει ένα γερό μάθημα στον Mad Titan (τουλάχιστον για λίγο). Αγνή υπερηρωική ανατριχίλα.

Το τρίτο μέρος της υπερηρωικής τριλογίας του Christopher Nolan, ίσως να είναι και το πιο αδύναμο του franchise. Αλλά επειδή μιλάμε για ταινία του Nolan (ναι, είμαστε fanboys), δεν υπήρχε περίπτωση να λείψουν σκηνές που σηκώνουν την τρίχα κάγκελο. Ο Άγγλος σκηνοθέτης ικανοποίησε όλα τα όνειρα των μπατμανάκηδων του κόσμου, μεταφέροντας μία ιστορική στιγμή των χαρτινών ιστοριών του Batman, το περίφημο ”σπάσιμο της νυχτερίδας” από τον επιβλητικό Bane. Με σαφείς αναφορές στο ”The Empire Strikes Back” και την μονομαχία Luke εναντίον Darth Vader (είναι ξεκάθαρη η ομοιότητα των δύο villains), o Σκοτεινός Ιππότης βρίσκει τον δάσκαλο του, δεχόμενος την πιο ταπεινωτική ήττα στην υπερηρωική καριέρα του. Μνημειώδεις ατάκες και ωμό ξύλο συνοδεύουν μία από τις καλύτερες στιγμές στο σινεμά των υπερηρώων της δεκαετίας που διανύουμε.