Ο τρόπος που έχει ξεδιπλώσει η Marvel το κινηματογραφικό της σύμπαν την έχει κάνει απόλυτη δύναμη στο σινεμά στο υπερηρωικό είδος. Και αυτό ανεξάρτητα από το αν γουστάρει κανείς το στιλ της ή όχι. Ταυτόχρονα, έχει καταφέρει να οριοθετήσει αυτό το στιλ με τέτοιο τρόπο που ελάχιστες διαφοροποιήσεις αισθητικής κατεύθυνσης μπορούν αν χωρέσουν από ταινία σε ταινία.
Κάποτε ωστόσο, δεν ήταν έτσι. Τα «Blade», «X-Men» και «Spider-Man» που υπήρξαν τα πρώτα σημαντικά κινηματογραφικά franchise για την Marvel απείχαν αρκετά μεταξύ τους σε επίπεδο αισθητικής, είχαν το καθένα το δικό τους προσανατολισμό και τη δική τους ταυτότητα. Λογικό: δεν μοιράζονταν το ίδιο σύμπαν.
Εκείνες τις εποχές λοιπόν, που διαφορετικά οράματα μπορούσαν να συνυπάρχουν κάτω από τη ταμπέλα της Marvel, ορισμένες προσπάθειες ευελπιστούσαν να πάρουν σάρκα και οστά αλλά δεν τα κατάφεραν. Και είναι κρίμα, διότι πολλές από αυτές θα μπορούσαν να είναι αληθινά διαμάντια.
Το Nerd Things σας παρουσιάζει πέντε Marvel ταινίες που δεν έγιναν ποτέ αλλά θα θέλαμε πάρα πολύ να ισχύει το αντίθετο:
1. Το «Spider-Man» του Τζέιμς Καμερον
Αμέσως μετά τη μεγάλη του επιτυχία με το «Terminator 2: Judgment Day», ο Τζέιμς Κάμερον έπεισε την Carolco Pictures, την εταιρία με την οποία είχε συνεργαστεί για το «Aliens», την «Άβυσσο» και το σίκουελ του Terminator, να αγοράσει από την Marvel τα δικαιώματα του Spider-Man. Ήταν η εποχή που μόλις είχε κάνει πάταγο το «Batman Returns» του Τιμ Μπάρτον και ο Κάμερον διέκρινε σε αυτή την επιτυχία την ευκαιρία για το γύρισμα και άλλων υπερηρωικών ταινιών. Και με δεδομένο πως τα δικαιώματα Superman ήταν πιασμένα, ο Κάμερον σκέφτηκε να δημιουργήσει ένα franchise για τον «Αραχνάκια» – μάλιστα, οι φήμες έλεγαν πως ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο ήταν ο «εκλεκτός» του για τον πρωταγωνιστικό ρόλο και ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ είχε επιλεχθεί ως βασικός villain. Ξεκίνησε να γράφει τα σενάρια για τις δυο πρώτες ταινίες (γύρισε και το «True Lies» στο ενδιάμεσο) αλλά το 1995 και ενώ ουσιαστικά είχε έτοιμα τα σενάρια για δυο Spider-Man ταινίες, η Carolco Pictures έκλεισε. Τα δικαιώματα του χαρακτήρα κατέληξαν στην Sony, που δεν είχε ως άμεση προτεραιότητά της να κάνει ταινία με τον ήρωα (και πράγματι, το «Spider-Man» του Σαμ Ράιμι ήρθε μετά από 7 χρόνια) και κάπως έτσι, το φιλόδοξο πλάνο του Κάμερον κατέληξε στα συρτάρια.
2. Το μιούζικαλ (!) με τον Silver Surfer
Πολύ πριν ο Silver Surfer, η κοσμική οντότητα που έχει δυνατότητα να ταξιδεύει με την ταχύτητα του φωτός, κάνει ντεμπούτο στον κινηματογράφο με το αγνοημένο και αποτυχημένο «Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer» του 2007, ένας παραγωγός του Χόλιγουντ, που είχε εμμονή μαζί του στα 80s, ήθελα να τον κάνει πρωταγωνιστή ενός Sci Fi μιούζικαλ! Ο λόγος για τον Λι Κράμερ, παραγωγό του διάσημου μιούζικαλ του 1980, «Xanadu» και μεγάλου φαν της Μάρβελ τη δεκαετία του ’80. Ο Κράμερ διάβαζε μανιωδώς κόμικς της Marvel στα 80s και κάποια στιγμή του κόλλησε η ιδέα να γυρίσει μια ταινία με τον Silver Surfer, που ουσιαστικά θα ήταν μιούζικαλ! Το όραμα του Κράμερ ήταν η ταινία να έχει παρόμοια αισθητική με το «2001: Η Οδύσσεια του διαστήματος» μόνο που αντί για κλασική μουσική -όπως στο αριστούργημα του Κιούμπρικ- θα ακουγόταν ροκ! Μάλιστα, είχε ήδη επικοινωνήσει με τον Πολ Μακ Κάρτνεϊ για να προχωρήσει η ταινία αλλά στο τέλος, κάτι στράβωσε, η Marvel δεν άναψε το πράσινο φως αναφορικά με τα δικαιώματα του χαρακτήρα και το ιδιαίτερο όραμα του Κράμερ δεν έγινε ποτέ ταινία.
3. Το «Doctor Strange» του Νιλ Γκέιμαν και του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο
Το 2008, πριν η Marvel μπει στη διαδικασία δόμησης κινηματογραφικού σύμπαντος, ο Νιλ Γκέιμαν είχε εκφράσει το ενδιαφέρον του να γράψει στο σενάριο για μια κινηματογραφική μεταφορά του Doctor Strange. Μάλιστα, ο Γκέιμαν είχε ήδη συμφωνήσει με τον Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο. Το project πήρε αρχικά έγκριση και ήταν σκαριά για τουλάχιστον δύο χρόνια με τον Ντε Τόρο μάλιστα να δηλώνει χαρούμενος πως οραματίζεται μια ταινία που θα μπλέκει το occult, το crime και το sci fi στοιχείο με αρμονικό τρόπο. Η Marvel ωστόσο άλλαξε γνώμη καθώς όσο έβλεπε πως το σύμπαν της απλώνεται με επιτυχία, αποφάσισε να εντάξει σε αυτό νέους χαρακτήρες, ένας εκ των οποίων ήταν ο Doctor Strange. Και κάπως έτσι, πήρε τη μπουκιά από τα στόματα των Γκέιμαν και Ντελ Τόρο.
4. Το «Black Panther» με τον Γουέσλι Σνάιπς
Άλλη μια χαμένη ευκαιρία από τα 90s, τότε που ο Batman του Τιμ Μπάρτον ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος στο υπερηρωικο genre και το Χόλιγουντ είχε γεμίσει με επίδοξες προσπάθειες για καινούρια franchise. Ένα από αυτά ήταν εκείνο που είχε καρφωθεί στο μυαλό του Γουέσλι Σνάιπς, ο οποίος ήθελε να πρωταγωνιστήσει σε μια σειρά ταινιών ως Black Panther και μάλιστα, είχε κάνει και τη σχετική πρόταση στη Marvel. Μόνο που τα πράγματα δεν ήταν τόσο ανθηρά σε οικονομικό επίπεδο εκείνη την εποχή για την Marvel -σε αντίθεση με το σήμερα που είναι ένας αληθινός κολοσσός- και το σενάριο που είχε στο μυαλό του ο Σνάιπς για το «Black Panther» απαιτούσε πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ από το διαθέσιμο. Η Marvel του πρότεινε να φέρει ένα πιο «μαζεμένο» σενάριο, ο ίδιος είχε στο μυαλό του μια υπερηρωική εκδοχή του Indiana Jones και δεν ήθελε να κάνει πίσω και έτσι, η ταινία δεν προχώρησε ποτέ. Αντί αυτού πάντως, η Marvel του πρότεινε να παίξει στο πιο περιορισμένο μπάτζετ «Blade» και -όπως όλοι γνωρίζουμε- ο Σνάιπς όχι μόνο δέχθηκε αλλά έγραψε και ιστορία στον ομώνυμο ρόλο.
5. To «Spider-Man 4» του Σαμ Ράιμι
Με το «Blade» και το «X-Men» να δημιουργούν μια μίνι τάση στο υπερηρωικό είδος, ο Σαμ Ράιμι ήρθε και απογείωσε την κατάσταση στις αρχές των 00s με τις δυο πρώτες Spider-Man ταινίες του. Ωστόσο, η τρίτη ταινία του franchise υπήρξε μια πραγματική απογοήτευση για τους fan. Ο Ράιμι, με δηλώσεις του, είχε παραδεχθεί πως πράγματι το «Spider-Man 3» ήταν μέτριο αλλά το «Spider-Man 4» θα τους αποζημίωνε όλους, θα ήταν το τελευταίο, πιο επικό και καλύτερο της σειράς. Μάλιστα, ο Ράιμι είχε ήδη φτάσει σε συμφωνία με τους Τζον Μάλκοβιτς και Αν Χάθαγουει για να υποδυθούν τον Vulture και την Black Cat αντίστοιχα. Η Sony ωστόσο έβαλε ένα πολύ στενό χρονοδιάγραμμα στον Ράιμι για να γυριστεί η ταινία, εκείνος δεν έμεινε ποτέ ευχαριστημένος από το σενάριο όσες διαφορετικές εκδοχές και αν του έδωσαν -ήθελε άλλωστε να είναι και η καλύτερη ταινία της σειράς…- και τελικά, το «Spider-Man 4» δεν βγήκε ποτέ.
